زوتیں!! مارا آسمانی سائنس ءَ دنیا ءَ سر کنگ ءَ کمک لوٹیت۔ ما 240 ءَ چہ گیش زباناں سک محنت کنیں
آسمانی سائنس پیرو
کیسٹانی نبشتہ کنگ، گوں الفا ءُ اومیگا ءِ گپاں: لوئیس انتونیو سوٹو رومیرو: 1975-1978۔
(Cassette 1) – (Cassette 2) – (Cassette 3) – (Cassette 4) – (Cassette 5)
(Cassette 6) – (Cassette 7) – (Cassette 8) – (Cassette 9) – (Cassette 10)
Cassette 1. Side A.
— الف ءُ اومیگا: انسانیت ءَ ایمان ءِ یک دروشمے گچین کت، کہ آئی ءِ چُکاں بازیں عقیدہانی تہا بہر کت، ایشی ءِ تہا یک خدا یے ات۔ اے عجیبیں بہر ءُ بانگ ءَ ، خدا ءِ بادشاہی ءَ ، ذہنی الجھن گش انت۔ ءُ اے بہر ءُ بانگ ، پِت گْوش اِیت ، ھما فیصلہ ءَ کہ کیت ، دومی رند ءَ ، زرّ دیگ بیت ۔ کس ءَ کس ءَ بہر کنگ ءِ لوٹ نہ کتگ، زندگی ءِ چکاس ءَ۔ کس ءَ شیطان ءِ نقل کنگ ءِ لوٹ نہ کت کہ آئی ءَ وتی فرشتہ میکروکاسم ءَ بہر کتگ اتنت کہ آسمان ءِ بادشاہی گشگ بیت۔ پدر ءِ گشگ اِنت کہ نام نہاد مذہبی مردم کہ زرّ ءِ دنیا ءِ دیمروئی ءِ وھد ءَ پیداک بوتگ اَنت، اے ھبر ءَ شموشتگ اَنت کہ ایوک ءَ شیطان بھر ءُ بانگ کنت۔ ءُ شموشت اَنت کہ آھانی ھم فیصلہ ھست۔ اگاں آ ھم چو ھرکس ءَ مخلوق بہ بنت۔ ءُ فیصلہ پہ آھاں بندات بیت، پہ آھاں کہ ھُدا ءِ چُکّاں بہر ءُ بانگ کُتگ اَنت۔ آہانی چکاس بہر کنگ نہ ات۔ ءُ پِت گْوش اِیت: چکاس چکاس اَنت۔ تو، مذہبی ذہنی صلاحیت نہ بوتگ، صدیاں چہ، دنیا ءَ خدا ءِ انجیل ءِ یک نفسیات ءِ تہا یکجاہ دارگ ءِ ھاترا۔ آہانی سر نیست ات۔ ءُ پِت آیاں – مذہبی ، ھما چیز ءَ کہ وحی ءِ تہا کیت – انسانی ارتقا ءِ تہا پدمنتگ تریں مردم گشیت۔ آ ہما فریسی اَنت-پُتر-چہ گوستگیں زمانگ ءَ، کہ زمین ءِ سرا نوکیں زند ءِ لوٹ اِتگ اَنت۔ پرچا کہ ہر روح پدا پیداک بیت، نوکیں زند ءِ زانگ ءِ ھاترا۔ اے گپ انجیل ءِ تہا اِنت، پدا پیداک بوہگ۔ خدا ءِ وحی علم ءِ دروشم ءَ سرجمیں دنیا ءَ شنگ بیت، ءُ کس ءَ بہر ءُ بانگ نہ کنت۔ اے دراھیں زباناں ھوار اِنت، پرچا کہ ھُدا ءِ زبان ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست۔ ءُ ھما چیز کہ آئی ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست، آ ھر چیز ءِ سر ءَ اُرش کنت، پرچا کہ آئی ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست۔ کہ گُش اَنت: چہ میوہ ءَ تو درچک ءَ زان ئے۔ پمیشکا، اے زانت – پِت گْوش اِیت – گْوشگ بیت، گوں تخلص ءَ: الفا ءُ اومیگا۔ بلے اے دین نہ اِنت۔ ابدی وتی چکانی نقل نہ کنت کہ آ سیارہانی سرا عقائد ءِ روان دیگ ءِ فیصلہ کنت، پرچا کہ آ لامحدود انت۔ پمیشکا، مارا اے فرق کنگی اِنت کہ انجیل چے بوتگ، چہ خدا ءِ آزاتیں مرضی ءَ اتکگ، ءُ ایمان ءِ دروشم چے بوتگ اَنت، انسانی آزادیں مرضی ءَ چہ اتکگ۔ تو، خدا ءِ وحی دین نہ اِنت۔ پرچا کہ ادا مارا تصورات ءِ سرا چمشانک دیگی اِنت۔ پرچا کہ مذہب مردینانی اَنت۔ خدا ءِ کہ مردینانی کارانی فیصلہ کنگ ءَ کیت۔ ہمے سبب انت کہ خدا دین نہ انت۔ انچوش کہ نبشتہ بوتگ اَت: کہ انسان چہ آئی ءِ سرجمیں کاراں فیصلہ کنگ بیت، ایمان ءِ ھما دروشم کہ مردماں وت داتگ اَنت، آ ھم کار ءِ تہ ءَ اَنت۔ ایمان ءِ ھچ وڑیں دروشم نیست کہ آئی ءِ سرا فیصلہ مہ بیت۔ یک وھدے نزیک بوھگ ءَ اِنت کہ : گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ ءِ نام ءَ زانگ بیت۔ اے ھبر ایش اِنت کہ ھُدا ءِ فیصلہ 12 سال ءِ عمر ءَ بندات بیت ءُ ھیال ءِ رد ءَ ھیال اِنت۔ پرچا کہ چُکانی بے گناہی ءَ پِت گْوش اِیت کہ ھچ وڑیں فیصلہ نیست۔ قضاوت پہ نام نہاد بالغاں اِنت، زند ءِ چکاس ءِ۔ کہ انجیل ءِ تہا اِنت۔
ہمے وڑ. ثبوت اِدا اِنت من ترا گُشاں۔
— م: تو اے گپ ءَ دگہ دین ءِ ھم تابع کتگ۔
— الف ءُ اومیگا: نہ خدا ءِ ھما مذھبانی تابع نہ اِنت۔
— م: نہ، بلے، گیشتر زانتکاریں مردمے ءَ۔
— الف ءُ اومیگا: ھاں تو اے گپ دیستگ… من ترا چہ 7 سال ءِ اُمر ءَ گُشتگ اَت. تصور کن کہ اے گپ ءِ دیستگیں کردارانی کساس چے انت۔ پرچا کہ خدا ءِ ھما پیش دارگ بیت بلے دعا نہ بیت۔ پدر یہوواہ وحیاں پیش دار ایت، بلے کس ءَ دعا نہ کنت۔ بزاں اے ایشانی درستاں چکاس ایت۔ زندگی ءِ تہا ہر روح ءِ آزمائش کنگ بیت۔
— م: ءُ ھما وحی کہ ترا رس اَنت، کہ اے طومارانی تہا نبشتہ اَنت۔ ھما اِنت کہ تو رستگ ئے یا ایشی ءِ تہ ءَ گیشی یے ھست؟
— الفا ءُ اومیگا: آہ! من ترا اے گپ ءِ سرپدی دیگ ءَ آں ۔ ادا ھچ وڑیں گیش ءُ گیوار نیست، پرچا کہ اگاں گیش ءُ گیوار بوتیں گڑا منی ھیال ءُ لیکہ بھر زورگ ءَ ات۔ تو، من گُشت کناں: اے منی اِنت۔ اگاں من بہ گُشاں: اے منی اِنت، کار ھرچ وڑیں افسانوی بہ بیت، من دروگ بندگ ءَ آں. پرچا کہ اے منی نہ اِنت!
— م: گڑا، تو ھم ھما توان ءَ داریت کہ تو آئی ءَ حفظ بہ کن ئے، چو ٹیپ ریکارڈر ءَ۔
— الف ءُ اومیگا: ھاں زندگیں ٹیلی پیتھی کہ من ترا ھچ نہ گْوشتگ… چہ ندارگاں چارگ ءَ بیت ءُ ندارگ گپ جن اَنت۔ ایشی ءَ خدا ءِ زندگیں کائنات گش انت۔ ابدی مادے ءَ گپ جنت، مادے ءِ وتی قانوداں، ءُ روح ءَ، وتی روح ءِ قانوداں۔ خدا ءِ دیم ءَ کس کمتر نہ اِنت نہ مادہ ءُ نہ روح۔ ہمے سبب ات کہ اے وانینگ بوتگ ات کہ: خدا درستانی برابر انت یا ما درست خدا ءِ دیم ءَ برابر ایں. آ کہ گشیت کہ خدا مادے ءَ گپ نہ جنت، وتی خدا ءِ سرا حد ءُ سیمسر ایر کنت۔ ءُ آئی ءِ گوں خدا ءَ یک آوازی عزمے است۔ کہ خدا ءِ سرا حد ءُ سیمسر ایر کنوکیں مردم ءِ جیڑہ اِنت۔ ءُ شرتر اِنت کہ خدا ءِ سرا حد ءُ سیمسر مہ جنیں۔ آیا اے وانینگ نہ بوتگ کہ خدا بے کساس اِنت، پرچا پہ من حد ءُ سیمسرے ایر کن اَنت؟ —وحی ءِ تہا پِت ءَ جُست کنت—۔ لاکھوں مردم است کہ وتی ایمان ءِ شکلاں خدا ءِ سرا حد ءُ سیمسر ایر کن انت۔ گوں وتی دپ ءَ گپ جن اَنت: ھُدا بے کساس اِنت۔ پرچا کہ آیاں اے گپ انجیل ءِ تہا دیستگ، آہاں اے گپ اشکتگ ءُ آہاں استنباط کتگ۔ وھدے کہ کائنات ءِ بابت ءَ گپ ءُ تران بیت، چوش کہ آبادیں سیارانی بابت ءَ، ھما مردم کہ گُشتگ اَت کہ ھُدا بے کساس اِنت، آ شک کنگ ءَ بندات کن اَنت: ارے، اودا بُرز ءَ مردم ھست اَنت؟ دگہ یکے بیت؟ کہ عجیب ذہنی تنازعہ ءِ زرّ آمیدگس ءَ دیگ بنت۔ پرچا کہ پِت گْوش اِیت: یا تو ھُدا ءِ بے کساس ءَ باور کن ئے یا نہ من ئے۔ انچوش کہ من گُشاں، آ ھما مردمانی جیڑہ اِنت کہ وتی ھُدا ءِ سر ءَ حد ءُ سیمسر ایر کن اَنت۔
— م: کئے… کئے… کئے دعویٰ کنت کہ دگہ سیارہانی سرا نندوک است انت؟
— الف ءُ اومیگا: اے وانینگ بوتگ کہ ھما چیز کہ بُرز ءَ اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چیر ءَ اِنت۔ بزاں ھرچی کہ اد ءَ بیت، چہ بُرز ءَ بے کساسیں درجہ ءَ بیت۔ گُڈا…
— م: گڑا، بُرز ءَ ھم بدی ھست؟
— الف ءُ اومیگا: ھاں بدی بے کساس اِنت ءُ رُژن ھم بے کساس اِنت، ھُدا ءِ ھساب ءَ ھچ چیز ءِ حد ءُ سیمسر نیست۔ بلے ابدی ءَ بدی پیدا نہ کتگ۔ برائی کائنات ءِ تہا درجہ بندی ءِ وسیلہ ءَ جوڑ بوتگیں آزاتیں مرضی ءِ ناجائز کارمرز کنگ ءِ پیداوار اِنت۔ ایشانی تہا شیطان نامیں یکے ہم ہوار اِنت کہ فرشتہ یے بوتگ۔ آ فرشتہ ءَ انچو زور بوتگ کہ آ خدا ءِ ھلاپ ءَ سرکشی کتگ۔ انچو کہ زمین ءِ سرا ھما چُک ھست کہ وتی مات ءُ پتانی ھلاپ ءَ بغاوت کن اَنت، بُرز ءَ آ ھم بغاوت کن اَنت، بُرز ءَ ھما چیز کہ اِنت آ چہ چیر ءَ ھستیں چیز ءَ برابر اِنت۔ پدا، خالق بدی ءِ وجود ءِ اجازت دنت، آ گشیت، تاکہ بدی وت – تہاری – وت ءَ را دلجم بہ کنت کہ آ رد ءُ بند ءِ تہا انت۔ خالق وتی خلقت ءِ تہا ہچ عجلہ نہ کنت۔ بدی ءِ بور بوھگ آسان تر اِنت ءُ ھُدا ءِ بور بوھگ ءِ نہ اِنت۔ شیطان مدام بور بنت۔ ءُ دیر یا زوت، آ خدا ءِ دیم ءَ کاینت، کہ رژنائی ءِ تہا بدلی ءِ لوٹ ءَ بہ کن انت۔ پرچا کہ خدا بے کساس ءُ صبر کنوک اِنت، ہر چیز ءِ تہا کہ تصور کنگ بیت۔ تو، چو کہ من گُشاں برات، خدا ءِ سرا حد ءُ سیمسر ایر کنگ آسان نہ اِنت۔ پدر اے مثال ءَ دنت: تصور کن پُت، کہ ابدی ءِ حضور ءَ دو انسان است انت، یکے ءَ وتی عقائد ءِ سرا حد ءُ سیمسر ایر کتگ انت، دومی ءَ بے تواری ءَ ترجیح داتگ، ہما چیز ءِ دیم ءَ کہ آ بے مٹیں چیز ءِ بابت ءَ نہ زانتگ ات۔ ابدی ھما ءَ کہ حد ءُ سیمسر ءِ ٹھینگ ءَ اِنت گُشیت: چُکّ تو پرچا پہ من آزمائشی سیارہ زمین ءِ سر ءَ حد ءُ سیمسر ایر کُتگ اَنت؟ ترا اے وانینگ نہ بوتگ اَت کہ ابدی بے کساس اِنت؟ ءُ پِت ، ھما جاہ ءَ کہ آئی ءَ یک حدے ایر کتگ ، آئی ءَ را ، پِت ءِ وتی گپ ءَ ، بے مٹیں رنگے ءَ پیش دار ایت ، کہ چہ شرمندگی ءَ پُر اِنت ۔ دومی ءَ گُشیت: گوں تو من ءَ ھچ نیست، پرچا کہ تو عقل ءُ زانت بوتگ ئے کہ بے توار بہ بئے، ھما چیز ءِ دیم ءَ کہ تو نہ زانتگ اَت۔ اے جاور ءَ مراقبہ ءُُ چپ ءُُ چاگرد ، ھما چیز ءِ دیم ءَ کہ زانگ نہ بیت ، زانتکار تر اِنت ءُُ خدا ءِ لب ءِ ھزمت نہ بیت۔ اے گپ ءِ تہا بے تواری ءِ تہا بے دروریں زانت ءُ زانشت است انت۔ پرچا کہ گوں ھما ھاموشی ءَ ھُدا ءِ ھد ءُ سیمسر نیست۔
— م: تو کجام راہ ءَ خدا ءِ سرا حد ءُ سیمسر ایر کن ئے؟
— الف ءُ اومیگا: آ ھما وھد ءَ یک حدے ءِ ٹھینگ ءَ اَنت کہ آ شک کن اَنت کہ اے یا آ چیز ھست اِنت۔ ہر چیز کہ تصور کنگ بیت آ خدا ءِ تہا است انت۔ یک سیارے ءِ سرا ھما چیز ءِ تصدیق نہ بیت، دگہ سیارے ءِ سرا تصدیق بیت۔ پرچا کہ سیارانی سرا دفاع کنوکیں چیزانی تہا کس منفرد نہ انت۔ بس پِت بے درور اِنت۔
— م: بلے اے، بے ایمانی ءِ لہتیں دروشم ءَ، گوں خدا ءِ حد ءَ ہمگرنچ بوت کنت؟
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
پرچا کہ پِت اے گپ ءَ گْوش اِیت: ھما کہ آسمانی بادشاھی ءَ باور نہ کتگ آ آسمانی بادشاھی ءَ نہ گندیت، ھما کہ ایمان آورتگ آ گندیت۔ خالق اولی مردم اِنت کہ وتی چکانی آدرشانی احترام ءَ کنت۔ ھما کہ گُشتگ اَت کہ آبادیں دگنیا نہ بوتگ اَنت آ آبادیں دگنیا نہ گند اَنت۔ ھما کہ گُشتگ اَت کہ آبادیں دگنیا بوتگ اَنت آ آبادیں دگنیا گندیت۔ احساس ءِ واستہ احساس۔ ءُ اے چہ ایشی ءَ منصفانہ بوت نہ کنت۔ تو نوں یک وحی یے کیت، کہ درستیں چیزانی درشان ءَ کنت۔ پدر یہوواہ گشیت: چُک اگاں منی خلقت بے کساس اِنت گڑا توجیل ھم بے کساس اِنت۔ پرچا کہ یک مالیکیولے ءَ ھم وتی فیصلہ ءِ قانوداں، وتی مالیکیول ءِ قانوداں گپ جنگ لوٹیت۔ تو، علم ءِ تہا خلقت ءُُ وضاحت متوازی رونت۔ وھدے کہ خالق سیارانی سرا وتی درشان ءَ کنت گڑا آ ھما عقائد دنت کہ آھانی ھچ حد ءُ سیمسر نیست، پرچا کہ آئی ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست، چو کہ دنیا ءَ وانینگ بوتگ۔ ءُ ھما چیز کہ آئی ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست، دلگوش ءَ وتی نیمگ ءَ کشّ اِیت، شنگ ءُ تالان بیت، بحث کنگ بیت، ھر چیز ءَ انقلاب کنت، پرچا کہ آئی ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست۔ زمین ءِ سرا بوتگیں درستیں محدودیں زانت محدود انت، ءُُ ہما زانت ءِ ماتحت انت کہ آہانی ہچ حد ءُُ سیمسر نیست انت۔ بزاں ادا میرٹ ءِ ھساب اِنت۔ بزاں اد ءَ بحث کنگ ءِ ھم ھچ ھژدری نہ اِنت، وھدے کہ اے گپ شنگ بیت۔ کہ گُش اَنت: چہ میوہ ءَ تو درچک ءَ زان ئے۔ بزاں چہ نظریہ ءِ رد ءَ اے درگیجگ بیت- چہ یک نظریہ ءِ مواد ءَ- اے درگیجگ بیت کہ اے چہ خدا ءَ اِنت یا چہ خدا ءَ نہ اِنت۔ کہ خدا ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست۔ علم ءِ بالاترین چیز ہمیش اِنت۔ کہ خدا ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست۔ ءُ وھدے کہ خدا سیارانی سرا پدر بیت گڑا آ سیارانی سرا مستریں انقلاب ءِ سوب جوڑ بیت۔ پرچا کہ آ ہر چیز ءَ جوڑ کتگ، ءُ ہر چیز ءَ بدل کنت۔ اے درستیں ذہنانی تہا اِنت، اے درستیں مالیکیولانی تہا اِنت۔ تو، خدا ءِ انقلاباں مردینانی مقابلہ ءَ ہچ برابر نیست۔ ءُ ادا آ دیم ءَ داتگیں گپانی درشان ءَ کنت۔ آ گُشیت: سئے رھبند -پُتر -چہ ھُدا ءِ آزاتیں ارادہ ءَ دراتکگ اَنت۔ اولی موسیٰ ءِ قانون ات – فرعونی دنیا ءَ ، کوھنیں دنیا ءَ – کہ آئی ءِ تہا من اولی نفسیات داتگ ات – آ گشیت – من مخلوق ءَ ہمے درجہ ءَ بدل کتگ ات۔ صدیاں پد من دومی نظریہ ، عیسائی نظریہ دیم دات کہ آئی ءِ تہا من دومی نفسیات ثبوت ءِ دنیا ءَ دات ءُُ من دومی رند ءَ بدل کت۔ مرچی من پرمان دیان آں، پِت گُشیت، سیمی عقیدہ ءَ؛ من آہاں سیمی نفسیات دیان آں، ءُ من آہاں سیمی رند ءَ بدل کناں۔ خالق، وہدے آ سیارہانی سرا عقائد روان دنت گڑا آ کس ءَ بہر نہ کنت۔
— م: من ءَ بہ گُش اِت ءُ آ گُڈّی سیمی لیکہ چے اِنت؟
— الف ءُ اومیگا: سیمی ءِ نام: ھُدا ءِ برّ ءِ طومار گْوشگ بیت۔
— م: بس نوں؟
— الفا ءُ اومیگا: ہاں یا ٹیلی پیتھک نبشتہ کاری، بازیں مردمے ایشی ءَ گُشیت۔ دگہ…
— م: کجام تاریخ ءَ چہ؟
— الفا ءُ اومیگا: ایشی ءِ ھچ تاریخ نیست، نوں درکپگ ءَ اِنت۔ دگہ لہتیں مردم ایشی ءَ آسمانی سائنس گشگ ءَ انت۔
— م: پدا چوں زانگ بیت؟
— الف ءُ اومیگا: وھدے کہ اے شنگ ءُ تالان بیت۔
— م: تو نظریہ ءِ تہا ہوار ئے تو من ءَ بُگش ئے کہ اے سیارہ ءِ سرا تئی وڑیں مردم چنچو اَنت؟
— الفا ءُ اومیگا: آہ! یک جُستے کہ بازیں مردماں من ءَ جُست کُتگ۔ بارغى. من یک رندے پِت ءَ جُست کُت-چوش کہ زند ءَ کس بے درور نہ اِنت، ایوک ءَ ھُدا بے درور اِنت-من آئی ءَ جُست کُت کہ آیا دگہ ھم ھست کہ آ نبشتانکاں رسگ ءَ اَنت۔ ’’بچ‘‘ آئی ءَ من ءَ گْوشت ’’دگہ ھما کہ چوشیں طومار نبشتہ کنگ ءَ اَنت، انچو گُشئے سیارے ءِ سر ءَ عقائد ءِ کشگ ءَ اَنت، نہ۔ بلے بازیں راہاں خدا ءَ وت ءَ دنیا ءِ دیم ءَ درشان کتگ۔ پدر یہوواہ ءَ گْوشت: ’’من وت ءَ درشان کناں، چُک، واب ءِ وسیلہ ءَ، ظہور ءِ وسیلہ ءَ، رؤگ ءِ وسیلہ ءَ، دیم پہ دیم بوھگ ءِ وسیلہ ءَ، چہ وانگ ءَ ھم۔ ھچ مخلوق نیست کہ آئی ءَ گوں ابدی ءَ زند ءِ تجربہ مہ بیت۔ ءُ باز براں آ اے گپ ءِ سرپد نہ بنت۔ تو نوں اے زندگیں ٹیلی پیتھی ءِ وسیلہ ءَ درشان کنگ بیت۔ تو، چو کہ من گُشاں، ما ادا چیزاں گوں ھوار مہ کنیں۔ پِت گُشیت کہ دین ھما اِنت کہ دین اِنت۔ وحی چے اِنت، وحی اِنت۔ انجیل چے اِنت، انجیل اِنت۔ چیزاں فرق کنگی اِنت۔ پمیشکا، زند ءِ آزمائش ءَ، مخلوق ءَ – پِت گُشیت – ایمان ءِ دو ناگزیریں دروشم بوتگ اَنت، دو پٹ ءُ پول: انفرادی پٹ ءُ پول – ھما کہ ھرچ ءُ درچ کنت، ءُ ھما کہ یکے ءَ چہ کیت -، کہ ھُدا ءِ دیم ءَ مخلص تریں اِنت . انفرادی تلاش ءَ کس ءَ بہر نہ کنت ءُ انفرادی تلاش ءَ سرجمیں انعام رسیت۔ دگہ پٹ ءُ پول، چہ تقلید ءَ-اے دگہ، یا دینی پٹ ءُ پول گشگ بیت- اے چہ ھما مذھبانی کساس ءَ کہ دنیا ءَ بوتگ اَنت، بھر کنگ بیت۔ سرجمیں انعام ءِ رسگ ءِ بدل ءَ آئی ءَ کم یا ھچ نہ رسیت۔
— م: ھما وحیانی تہ ءَ کہ ترا داتگ اَنت، اے… آیا آیاں ترا آؤکیں وھد ءِ بابت ءَ ھچ سرپدی داتگ؟
— الف ءُ اومیگا: ھاں، ھما چیز کہ تو اشکنگ ءَ ئے… آؤکیں وھد اِنت، پرچا کہ سرجمیں سیارہ اے گپ ءَ زانگ ءَ اِنت۔
— م: بلے بیا اِت کہ اے… اے وحیانی شنگ کنگ ءَ گوں لھتیں واقعہاں ھمگرنچ بوتگ اَنت؟
— الف ءُ اومیگا: گوں بازیں مردماں، گوں بازیں مردماں. بلے من ترا یک گپے گُشاں کہ ھما چیز کہ چہ ھُدا ءَ اِنت آئی ءَ پروپیگنڈا ءِ ھژدری نہ اِنت، پرچا کہ چہ ھُدا ءَ اِنت، بس ھمے پیم ءَ شنگ بیت۔
— م: نہ، بلے تو اے طوماراں دگہ مردماں پیش دارگ ءَ عملی رنگ ءَ خدا ءِ پروپیگنڈا کنگ ءَ ئے۔
— الف ءُ اومیگا: نہ… آہ! کاش، کاش من کتگ ات۔ پرچا کہ چہ ھُدا ءِ باروا ھما چیز ءِ جار جنگ ءَ گیشتر مھروانیں چیز نیست۔ آ ھیران بیت، انچوش کہ پت ھیران بیت کہ چُک نیکیں کار کنت۔
— م: بلے،اے عملی رنگ ءَ پروپیگنڈا بیت۔
— الفا ءُ اومیگا: ھاں بلے ادا پروپیگنڈا ءِ گال راست نہ اِنت۔ پروپیگنڈا انسان ءِ زند ءِ چکاس ءِ بابت ءَ اِنت، مردینانی بابت ءَ اِنت۔ پروپیگنڈا خدا ءِ سرا لاگو نہ بیت، خدا ءِ بابت ءَ علاج ءُ گپ جنگ۔ تبلیغ آسمان ءِ بادشاہی ءَ چہ نہ اِنت، تبلیغ زمین ءِ سیارہ ءَ چہ اِنت۔ اے چہ دنیا ءَ اِنت کہ چہ زِر ءِ قانوداں دراتکگ۔
— م: گڑا، ہر مردم وتی دین ءَ گچین کنت، یا وتی عقیدہ ءَ؟
— الف ءُ اومیگا: ھاں، پِت گْوش اِیت: ھما باور ءِ رد ءَ کہ تو گچین کُتگ، آ آسمان اِنت کہ تو رس ئے۔ اے احساس پہ احساس ایں ھما کہ ھچ چیز ءِ سر ءَ باور نہ کتگ آ ھچ نہ رس اِیت۔ ھما کہ کم ایمان آورتگ، کم رسیت۔ ھما کہ لامحدود ءِ سرا ایمان داریت، لامحدود رسیت۔ ھما کہ زند ءَ وش بوتگ آئی ءِ فیصلہ وش اِنت۔ ھما کہ زندگی ءَ سخت بوتگ آئی ءِ فیصلہ سخت اِنت۔ ھما کہ زند ءَ کس ءَ نہ بخش اِتگ، یک انوکے ھم نہ بخشگ بیت۔ احساس ءِ واستہ احساس۔
— م: کہ حوالہ دنت… زندگی ءِ قضاوت کنگ ءَ پد؟ اے زند ءِ فیصلہ ءَ؟ مرغ کدی؟
— الف ءُ اومیگا: نہ گوشدار اِت۔ چوناھا کہ ارواحاں چہ خدا ءَ فیصلہ ءِ لوٹگ ءِ آزاتیں ارادہ ھست، لاکھوں مردماں زمین ءِ دپ ءَ فیصلہ لوٹ اِتگ ءُ زمین ءِ سرا لاکھوں مردماں فیصلہ لوٹ اِتگ۔ اے درستیں گپ ایش انت کہ چہ خدا ءَ چے لوٹگ بوتگ۔ ابدی…
— م: اگاں یک مردمے وتی تخصص یا پیشہ ءِ سبب ءَ شدید بہ بیت گڑا آئی ءِ سرا ہم سختیں فیصلہ کنگ لوٹیت؟
— الف ءُ اومیگا: ھاں پرچا کہ آئی ءَ را مھروان بوھگ ءِ پرمان داتگ اَت۔
— م: نہ، بلے، ھمے ھاترا من ترا گُشاں. اگاں وتی پیشہ ءِ سوب ءَ… بیا اِت اے کیس ءَ بہ منّیں: دو مردم اعدام ءِ سزا دیگ بوتگ اَنت۔ سپریم یا فوجی آمیدگس ءَ اے کیسانی تہا سکیں زھرشانی کنگی اِنت…
— الف ءُ اومیگا: بلے پِت گْوش اِیت: چیا کہ آئی ءِ انجیل ءِ تہ ءَ لشکریت نیست، لشکری گیشتر محکوم اِنت… چہ ھما کہ تیر جنت. ملٹریزم خدا ءِ تہا نہ اِنت ءُُ انجیل ءِ تہا ہما چیز ءِ مانیت چہ انجیل ءِ تہا نہ بوتگیں چیز ءِ مان بوہگ ءَ آسان تر اِنت۔ کس ءَ پِت ءَ نہ لوٹ اِت کہ آ دگرانی کُشگ ءِ تیاری ءَ بہ کنت، پرچا کہ ھرکس ءَ ھما پرمان لوٹ اِت کہ گْوش اِیت: تو مہ کُش۔ ہر کس کہ سرباز بوتگ، زندگی ءِ چکاس ءَ، آ سرباز بوتگیں وھد ءِ درستیں سیکنڈاں یکجاہ کنگی اِنت۔ ءُ چہ ھمے سیکنڈانی کساس ءَ آئی ءِ زند ءِ تہ ءَ کتگیں نیکیں کاراں کم کن اِت۔ ہمے سبب اِنت کہ نبشتہ کنگ بوتگ: ایوک ءَ شیطان بہر ءُ بانگ کنت۔ تو زندگی ءِ تہا کئے ءِ خدمت کنگ ءِ راہ ءَ زانگ لوٹ ات، وھدے کہ تو کار ءِ گچین کنگ ءَ ئے۔ نوکری است انت کہ آہانی تہا اخلاقیات گیشتر انت ءُ دگہ لہتیں اخلاقیات کمتر انت۔ آزمائش آزمائش اَنت۔ پِت نوں ہر مخلوق ءِ رسوکیں اسکور ءِ بابت ءَ گپ جنت، تخصص ءِ ردا تخصص۔ ءُ پِت گْوش اِیت: زور ءَ ھزمت کنگ چہ بے اخلاقیں کاراں یکے، پرچا کہ اے یک عجیبیں زناکاری یے کہ کس ءَ چہ ھُدا ءَ نہ لوٹ اِتگ۔ کس ءَ ابدی ءَ نہ گْوشت: ابدی پِت دوریں سیارہ ءِ سر ءَ من زور ءَ راجداری کنگ لوٹ آں. اے گپ ئے معنا نیستیں
— م: بلے تو نہ جیڑ ئے کہ اگاں ملٹریزم مہ بوتیں گڑا دنیا امن ءُ ایمنی ءِ ھال ءَ بوتگ ات؟
— الفا ءُ اومیگا: چوں؟
— م: اگاں فوج ءِ ھست نہ بوتگ ات۔ دنیا ءِ سرا امن ءُ ایمنی بوتگ ات؟
— الف ءُ اومیگا: من ترا اے گپ ءِ سر ءَ سرپدی دیان آں. فوج ءِ ھست اِنت، پرچا کہ مردیناں زند ءِ یک عجیب ءُ ناشناسیں نظامے جوڑ کتگ، کہ چہ زرّ ءِ عجیبیں قانوداں دراتکگ۔ اگاں انسان ءَ اے زندمان ءِ رہبند دیمروئی مہ کتیں گڑا فوجی ءِ وجود نہ بوتگ ات۔ چہ ایشی ءَ گیشتر مھروانیں چیزے بوتیں، مئے نفسیات ءِ ھساب ءَ بُرزتر بوتگ اَت۔ پمیشکا، پِت ءِ گْوشگ اِنت کہ لشکریت ھما مردمانی بنداتی لیکہ اِنت کہ لشکری اَنت۔ ءُ ابدی ءَ گوں وعدہ کت کہ زور ءَ مہ کپ اَنت، ملٹریزم ءَ مہ کپ اَنت، آیاں لوٹ اِت کہ آ بنداتی ءِ سرا غلبہ بہ کن اَنت۔ پرچا کہ ملٹریزم ءِ سیادی گوں زور ءَ اِنت کہ انسان ءَ پیسر ءَ ھمے نظام ءَ چہ بندات کنان ءَ دگہ ھستیانی تہ ءَ گوں گیشتریں سختی ءَ کارمرز کتگ۔ ملٹریزم وحی ءِ تہا گندگ بیت، یک قدیمی لیکہ ءِ دروشم ءَ، کہ آئی ءِ خدا ءِ بادشاہی ءَ ہچ فلسفہ نیست، آئی ءِ ہچ مقدر نیست۔ پِت گُشیت: شیطان ءَ وتی وس ءُ واکاں چہ سوبمند بوھگ لوٹ اِتگ، منی فرشتہاں چہ من ءَ بھر ءُ بانگ کتگ۔ آ اولی مردم بوتگ کہ بادشاہی ءِ تہا زور کارمرز کتگ۔ زور ءِ سرا آزمائش کنگ بوت ءُ درکنگ بوت۔ ہر کس کہ زور ءِ آزمائش ءَ کپیت، آئی ءِ ہر دروشم ءَ، آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بیت۔ وھدے کہ تو ابدی ءَ جُست کن ئے، چکاس، زند، احساسات کہ تو نہ زان ئے، آ مھر ءِ قانوداں جُست کنگ بنت۔ سیارہ زمین ءِ معاملہ ءَ انسانی سوچوکیں ارواحاں آئی ءَ را گشت: ابدی پِت، ما الہی احکام لوٹیں… نہ کہ کشگ بہ بیت۔ اے اوکے ایں چُک ہچ روح ءَ آئی ءَ را نہ گشت: من زور ءَ کارمرز کنگ لوٹاں۔ پرچا کہ پِت گْوش اِیت: ھُدا ءِ دیم ءَ کس وت ءَ گوں تضاد ءَ نہ جُست کنت۔ پرچا کہ اودا ابدی آئی ءَ گُشیت: چُک، وتی ھیال ءَ بہ کن، تو پرمان ءِ لوٹگ ءَ ئے: مہ کُش ءُ تو زور ءِ کارمرز کنگ ءِ لوٹگ ءَ ئے۔ ءُ دو واجہ ءِ ھزمت ءَ نہ کن ئے، یکے ءِ فیصلہ کنگی اِنت۔ اے گپ ءَ وحی گُش اَنت…
— م: بشک لوٹاں
وھدے کہ موسیٰ ءَ مئے رب ءِ نیمگ ءَ چہ تختی رستگ اتنت گڑا باز پیسر ءَ یک جرمے بوتگ ات۔
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: قابیل ءِ ھابیل ءِ ھلاپ ءَ۔
— الف ءُ اومیگا: کہ گْوش اَنت: چہ کوھنیں دگنیا ءَ شواہد۔ آ دگہ گپے. پِت گُشیت: کوھنیں تجربہ ءَ گوں ھما چیز ءَ کہ ما زندگ ایں، ھمگرنچ کنگ ءِ ھچ ھژدری نہ اِنت۔ پرچا کہ کوھنیں مردماں وتی تجربگ – گوشت ءِ ورگ ھم – وتی آزادیں روح ءِ ارادہ ءَ لوٹ اِتگ اَنت۔ آہاں یک سیارے ءِ چہ قدیمی مخلوق ءِ فیصلہ کتگ ات۔ نوں ہمے سیارہ ءِ سرا، مثال ءِ ہمراہی ءَ مخلوق ءِ فیصلہ اِنت۔
Cassette 1. Side B.
— الف ءُ اومیگا: برات جُست کُت کن اَنت۔
— م: یک جُستے: کئے ءَ پرمان لوٹ اِتگ اَنت؟ لہتیں وھد اِنت کہ من کسے ءِ گپ ءِ اشکنگ ءَ آں: آیاں جُست کُت۔ من نہ زاناں تو کئے ءِ گپ ءَ کنگ ءَ ئے، آیاں لوٹ اِتگ۔
— الف ءُ اومیگا: انسانی مخلوق ءِ احکام ءِ لوٹ اِنت، چو کہ زندگی ءِ لوٹ اِنت۔ وھدے کہ تو چہ ھُدا ءَ زند لوٹ ئے…
— م: بلے ادا اے وھد ءَ قانون ھم لوٹگ بنت۔
— الف ءُ اومیگا: ھاں اے ھما مخلوق اِنت کہ جُست کنت، ابدی ھچ چیز ءَ مسلط نہ کنت۔ خدا انچو بے مٹ اِنت کہ آئی ءِ گور ءَ مسلط کنگ ءِ پیچیدہ نیست۔ پدر ءِ گشگ اِنت کہ مسلط کنگ یک پاور کمپلیکسے، مردم مجبور اِنت کہ مسلط بہ کنت۔ ءُ آئی ءِ ھچ وڑیں کمپلیکس نیست۔ اے چہ آئی ءَ لوٹگ بیت ءُ آ گرانٹ کنت ءُ کسہ ھلاس بیت۔ ہمے سبب ات کہ اے وانینگ بوتگ ات کہ: خدا بے کساس انت۔ پِت گُشیت: من کائنات ءِ تہا ہچبر کس ءَ مسلط نہ کتگ، چیا کہ کائنات بوتگ۔ من ءَ ھچ وڑیں زلورت نہ بوتگ – پِت گْوش اِیت -. ءُ اے گپ ءِ سرا کس شک کت نہ کنت۔ پرچا کہ شک کنوک وتی ھُدا ءَ محدود کنگ ءَ اِنت، آ ایر کنگ ءَ اِنت: بلے، ءُ شرتر اِنت کہ بلے ایر مہ کنت۔ پمیشکا، وھدے کہ احکام جست کنگ بنت، احکام جست کنگ بنت، پِت گشیت، مخلوق ءِ دست کپتگیں اخلاقیات ءِ رد ءَ۔ چوش کہ زمین ءِ اے احکام دگہ کاملیں دنیا ءِ واستہ قدیمی بوت کن انت کہ آہاں پیسرا چہ ہما وہد ءَ گوازینتگ کہ آ ناقص بوتگ انت۔ کسے ناں…
— م: اے بوت کنت کہ آیاں دگہ سیارہانی سرا ہمے ارتقا یا خلقت بوتگ کہ زمین ءِ بوتگ؟
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: ھمے نظام ءِ سرا۔
— الف ءُ اومیگا: من ترا اے گپ ءِ سر ءَ سرپدی دیان آں. برابر بے کساس اِنت- ھما کہ پدا پدا کنگ بیت- ءُ نا برابر ھم بے کساس اِنت۔
— م: ءُ تو پرچا گُش ئے کہ دگہ سیارہ مئے چہ گیشتر دیم ءَ شتگ اَنت؟
— الفا ءُ اومیگا: پرچا کہ آیاں گیشتر دیمروئی کتگ۔ چونکہ کسے منفرد نہ اِنت- چو کہ نبشتہ اِنت-انٹیکس منفرد نہ اَنت۔
— م: بزاں بزاں مئے دیم ءَ جوڑ بوتگ اَنت۔
— الف ءُ اومیگا: ھُدا ءِ ھما نہ بندات اِنت ءُ نہ آسر۔ دراہیں سکیں کوھنیں سیارہانی سرا آ چہ وت ءَ مستریں سیارہ ءِ شوھاز ءَ کن اَنت۔ ءُ وھدے کہ آ چہ آئی ءَ رس اَنت گڑا آ سیارہ کہ آیاں رستگ آ دگہ سیارے ءِ شوھاز ءَ اِنت کہ چہ آئی ءَ مستر اِنت۔ ءُ چوش کہ تو ھما جاہ ءَ کہ تئی ذھن ءِ ھیال ءَ بوت کنت پدا واتر کن ئے۔ پِت ءَ پد کائنات ءِ تہا ابدی ءُ پراسراریں پٹ ءُ پول بنت کہ آہانی ہچ حد ءُ سیمسر نیست، پرچا کہ خدا ءِ کار ءِ ہچ حد ءُ سیمسر نیست۔ ہمے سبب انت کہ بے دروریں کائنات ءَ کس ءِ جار جنگ نہ بیت۔ بس خالق بے درور اِنت۔ میکرو ءِ تہا بہ بیت، مزنیں، یا مائیکرو ءِ تہا، کسانیں۔ مخلوق زندگی ءِ لوٹ ءَ کنت گڑا زندگی ءِ تب ءُ مئیلاں لوٹیت۔ ءُ زند چہ خدا ءَ لوٹگ بیت، چہ ھما مزنیں معصومیت ءَ بندات کنت کہ ذھن ءِ ھیال ءَ بوت کنت۔ زندگی لوٹگ بنت، پرچا کہ آ زندگی زانگ نہ بنت۔ ءُ ابدی وتی چُکاں ھما وڑیں زند پیش کنت کہ آئی ءِ چُک لوٹ اَنت۔ ترا اے وانینگ نہ بوتگ کہ خدا بے کساس اِنت؟ پمیشکا زند ءِ تہا وت ءَ یکے ءِ تہا بند کنگ ءِ زلورت نہ اِنت۔ ھما کہ وت ءَ یکے ءَ بند کتگ ، شعوری یا نادانستہ ، ابدی ءِ سر ءَ حد ءُ سیمسر ایر کنگ ءَ اِنت ۔ ءُ اے شرتر اِنت کہ حد ءُ سیمسراں مہ ٹھینگ بہ بیت۔ پرچا کہ پِت گْوش اِیت: ھما کہ ھُدا ءَ کم کنت، وت ءَ کم کنت، وتی اجر ءَ کم کنت۔ پمیشکا، وھدے کہ تو زند لوٹ ئے- انسان ءِ معاملہ ءَ- ارواح گش انت: ابدی پِت، گوست ءَ شموشگ چے اِنت؟ ما چہ ھما احساس ءَ بے ھال ایں، چو کہ تو زان ئے۔ ہر چیز نامعلوم احساس ءِ دروشم ءَ درخواست کنگ بوتگ ات۔ ہرچی کہ مخلوق ءَ لحظہ پہ لحظہ ءِ احساس بیت، ناشناس ات۔ ھمے ھاتر ءَ گْوشگ بیت: زند ءِ چکاس۔ ادا پِت گشیت کہ انسانی زند ءِ سرا کس ءَ دلجمی نیست۔ پرچا کہ اے آزمائش ءِ سرا اِنت سون! آ کہ زندگی ءِ لائق بوتگ آ پدا انسانی زندگی ءِ واھند بوت کنت، پرچا کہ آ لائق بوتگ۔ آئی ءَ قانون ءِ خلاف ورزی نہ کتگ۔ ھما کہ نا لائق بوتگ آئی ءَ دگہ انسانی زند نہ بیت۔ اے زند ءِ دگہ دروشماں لوٹ اِت کنت بلے انسانی دروشم ءَ نہ لوٹ اِیت۔ ءُ اے گپ چہ مخلوق ءَ شرمندگی ءَ پُر کنت، کہ آئی ءِ سرا بھروسہ نہ بیت، پرچا کہ آئی ءَ وتی زند ءَ چہ خدا ءِ دیم ءَ ناجائز کارمرز کتگ۔ زندگی ءِ چکاس، پدر گشیت، اے گپ ءِ نشانی اِنت کہ کس امن نہ اِنت۔ آزمائش ثبوتانی تہا گڈی گال اِنت۔ چہ سببے ءَ مخلوق ءَ فیصلہ ءِ جار جنگ بوت، پرچا کہ سببے بوتگ۔ اگاں ما ھچ سبب مہ بوتیں، زند ءِ لوٹ نہ کتگ ات- لوٹ وت سبب اِنت-مارا حق بوتگ اَت کہ ما فیصلہ ءِ لوٹ بہ کنیں، ءُ ابدی ءَ بہ گْوشیں: پِت، اگاں مئے سبب نیست گڑا تو مارا پرچا فیصلہ دئے ئے؟ آہاں مارا سیارہ ءِ سرا دیم داتگ۔ ءُ اے گپ پدر بیت کہ ما چہ ابدی ءَ زند ءِ لوٹ کنیں۔ کہ گُش اَنت: لوٹوک ءِ آزاتیں ارادہ۔
پمیشکا، وھدے کہ زند ءِ لوٹگ بیت، ارواح ھما درستیں احساسانی لوٹگ ءَ بندات کن اَنت کہ آ نہ زان اَنت۔ ابدی پدر، آ گُش اَنت، دوریں سیارہ زمین ءِ سرا تئی نہ گندگ چون اِنت؟ ما آ احساس ءَ نہ زانیں۔ پدا، ابدی چہ آھاں گار بیت، ءُ ارواح آئی ءِ شوھاز ءَ بندات کن اَنت۔ ءُ آ پدا چو چُکّے ءَ رژناہ ءُ وشّیں رنگے ءَ گندگ بیت۔ ابدی: تو گندئے چُک؟اے من ءَ نہ گندگ اِنت۔ انسانیت ءَ ابدی ءَ نہ گندگ ءِ لوٹ کت، زندگی نامیں یک دمانے ءَ، پرچا کہ انسانیت چشیں احساسے ءَ چہ بے ھال ات۔ ابدی پِت – ارواح آئی ءَ گُش اَنت – ما موت ءَ زانگ لوٹیں ، چو کہ تو زان ئے ، ما آئی ءَ نہ زانیں ، ما موت ءِ احساس ءَ نہ زانیں ۔ خالق ترا گُشیت: چُکّاں مرگ یک بدلی یے، شما چے پیمیں مرگ لوٹ اِت منی بے کساس اِنت، مرگ ءِ وڑ ءُ پیم بے کساس اَنت۔ آیا آ سیارے ءِ گار بوھگ ءِ سوب ءَ مرگ لوٹ اَنت؟ —کہ گشگ بیت: پراسراریں مرگ چہ خدا ءَ لوٹگ بیت—تو مرگ ءَ چہ جسمانی بدلی ءَ لوٹ ئے؟ —کہ یک دروشمے ءِ واھند بوھگ ءَ پد اناگت ءَ دگہ دروشمے ھست ءُ پیسریگیں دروشم پیسرا چہ وتی زند ءَ گار بوتگ۔ انسانیت ءَ سڑگ ءِ وسیلہ ءَ موت ءِ لوٹ کتگ ات، پرچا کہ آ سڑگ ءَ نہ زانتگ ات، ءُُ آئی ءَ را داتگ ات۔ احساس ءِ سرا احساس، ہرچی کہ تو تصور کن ئے، چہ خدا ءَ لوٹگ بوتگ۔ ہمے سبب انت کہ فیصلہ احساس ءِ سرا احساس انت۔
— م: من ءَ بہ بخش اِت برات۔ من ءَ گشگی اِنت کہ اگاں من مرگ ءَ آں گڑا من ءَ اے وڑ ءَ مرگ ءِ لوٹ کنگی اَت؟
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: من کجام ساھت ءَ ترا جُست کُت؟
— الف ءُ اومیگا: اِدا یک گپے ءِ سرا اِنت۔ مخلوقاں موت ءِ لوٹ کت ءُ ہمے وھد ءَ موت ءِ تہا بے یقینی ءِ لوٹ کت۔ ہمے سبب انت کہ تقریباً کس آئی ءِ مرگ ءِ پیشگوئی ءَ نہ کنت۔ کہ احساس چہ خدا ءَ لوٹگ بوتگ ات۔
— م: مناں معاف کن۔ من سرپد نہ بوتاں. من کجام ساھت ءَ، کجام وھد ءِ تہ ءَ اے وڑ ءَ، ھمے وڑ ءَ مرگ ءِ لوٹ کتگ؟
— الف ءُ اومیگا: وھدے کہ تو زند ءِ لوٹ ئے۔ وهدے خالق زندگی دنت…
— م: بلے آ ھم زند ءِ لوٹ ءَ نہ کنت۔
— الفا ءُ اومیگا: ھاں ءُ ایشی ءِ تہ ءَ ھست…
— م: من کدی زند لوٹ اِتگ؟
— الف ءُ اومیگا: تو بادشاہی ءِ تہا زند ءِ لوٹ کتگ ات، وہدے کہ تو انگت بے گناہ ات ئے، سائنس ءِ کمی ات۔
— ڈبلیو: روحانی راہ ءَ۔
— م: من ءَ یات نہ اِنت۔
— الف ءُ اومیگا: تو یات نہ کن ئے پرچا کہ تو فراموشی ءِ لوٹ کتگ۔ کہ فراموشی کہ تو داریت، کہ تو محسوس کن ئے – ءُ کس انکار نہ کنت کہ تو فراموشی داریت – چہ خدا ءَ لوٹگ بوتگ، پرچا کہ اے زانگ نہ بوتگ۔
— م: گڑا، من ءَ آسمان ءِ بادشاھی ءَ بوھگی اَت؟
— الف ءُ اومیگا: ھما وڑا۔
— م: ءُ من چہ آئی ءَ لوٹ اِت کہ آ اِدا بیا اِیت ءُ ھمے وڑا بہ مر اِیت۔ ءُ مرگ ءَ پد منی حال چے بیت؟ آیا خدا من ءَ ھما کارانی سرا فیصلہ کنت کہ من کتگ؟
— الف ءُ اومیگا: ہر وھد ءَ کہ تو فیصلہ ءِ لوٹ کتگ، زند ءَ پد۔
— م: اگاں من آزمائش ءِ لوٹ نہ کتگ گڑا چے بوتگ؟
— الف ءُ اومیگا: تو ھما وھد ءَ لوٹ ئے کہ تو آئی ءِ ٹھینگ ءَ ئے۔ ہر چیز چہ خدا ءَ لوٹگ بیت۔ آ ہچ چیز ءَ مسلط نہ کنت۔
— م: منی گپ ایش انت کہ من دو زند گوازینت کناں، سئے زند گوازینت کناں ءُ پدا آزمائش ءِ لوٹ کت کناں؟
— الف ءُ اومیگا: ھاں تو کھرباں زند گوازینت کن ئے، ءُ فیصلہ ءِ لوٹ نہ کن ئے۔ کہ پہ خدا ءَ یک لحظہ یے ۔ ھما جاہ ءَ کہ ابدی اِنت، آسمانی وھد ھست اِنت۔ یک آسمانی سیکنڈ یک زمینی صدی ءِ برابر اِنت۔ ہمے سبب اِنت کہ گشگ بیت کہ: بس لھتیں ساھت پیسر ھُدا ءَ دنیا جوڑ کُتگ۔ شش روچ انجیل ءَ گشیت، ھاں؟
— م: تو اے موازنہ ءَ کجام بنیاد ءَ کن ئے، کہ یک سیکنڈے، چے گُش اَنت؟، یک جاہ ءِ سیکنڈے یک سد سال ءِ برابر اِنت؟
— الف ءُ اومیگا: پرچا کہ ھُدا ءِ وھد ابدی اِنت ءُ سیارانی وھد نسبی اَنت۔ کائنات ءِ سرجمیں سیارہ ءِ وھد، خدا ءِ وھد ءِ ماتحت اِنت۔
— م: اے گمانے بیت؟
— الفا ءُ اومیگا: نہ اے یک حقیقتے ءِ سرا انت۔ انسان سیارے ءِ نسبتی زمانگ ءَ زندگ اِنت۔ سیارانی عمر ءَ بزان اِت۔ آ زانت کہ ھچ چیز ابدی نہ اِنت۔ آ زانت کہ سیارہ پیر بنت ءُ گار بنت۔ بلکیں آئی ءَ را اے وانینگ بوت کہ خدا ءِ وھد ابدی اِنت ءُ ابدی اِنت۔ آ دوئیں چیزاں زانت، انسان ءَ نوں ھما چیز ءِ کمی اِنت آ سائنس اِنت، ھما سیادی کہ ھست اِنت۔ اے انچوش اِنت کہ کسے ءِ گور ءَ زانتکاری ھست ءُ تفصیل گار اِنت، تو سرپد بئے؟ نوں پِت ءِ تفصیل ءَ دنت۔ اے یک دلکشیں کارے، سیارہ ءِ زمانگ ءِ سیادی گوں خدا ءِ وھد ءَ، پرچا کہ درستیں وھد چہ خدا ءِ وھد ءَ دراتکگ، ءُ درستیں وھد ءَ وتی دیمروئی ءِ وھد لوٹ اِتگ، مخلوق ءِ کارانی وھد ءُ فیصلہ ءِ وھد لوٹ اِتگ۔ یک زمانگے ءِ تہا سئے وھد بنت۔ زمانگ ءِ درجہ بندی اِنت، چو کہ سوچوکیں مخلوق ءِ درجہ بندی اِنت۔ زمانگ ءِ تثلیث اِنت، چو کہ مخلوق ءِ تثلیث اِنت۔ ہرچی کہ مردم ءِ گور ءَ اِنت، عناصر ءِ گور ءَ اِنت، وتی عناصر ءِ قانوداں۔ خدا ءِ دیم ءَ کس کمتر نہ اِنت۔ وھدے کہ مردم زند ءِ لوٹ اِیت گڑا آ گوں عناصراں گپ ءُ تران کنان ءَ کنت، ھُدا ءِ دیم ءَ۔ یکے ءَ گوں آپاں گپ ءُ تران کت، گوں آتش ءَ گپ ءُ تران کت، گوں کشش ثقل ءَ گپ ءُ تران کت۔ کہ گش انت: عناصر ءِ گوں اتحاد۔ آ درستاں وتی وتی قانون ءِ تہا، خدا ءِ دیم ءَ، سبب لوٹ اِت۔ ہمے سبب انت کہ عناصر ہم خدا ءِ نیمگ ءَ فیصلہ کنگ بنت، چو کہ روحانی مخلوق ءِ فیصلہ کنگ بیت۔ خدا ءِ دیم ءَ کس کم نہ اِنت۔ کہ بپتسمہ ءِ تہا نمائندگی کنگ بیت۔ تو زان ئے کہ بپتسمہ – ساکرامنٹ – آپ ءِ سرا بندوک اِنت۔ بزاں ھما جاہ ءَ کہ آپ ءِ مالیکیول جوڑ بوتگ، آ وت جوڑ بوتگ، ھمے جاہ ءَ، ھمے ھُدا ءَ، خلاء ءِ ھمے نقطہ ءَ جوڑ بوتگ۔ انسانی مخلوق، پدر گشیت، دگہ وجودانی تہا آپ ءِ مالیکیول بوتگ، مائکروب بوتگ۔
— م: من ءَ بُگش برات۔
عیسائی مذہب ءِ تہا زھگاں پت ءِ امکان ءِ رد ءَ بپتسمہ دیگ بیت۔ پیدائش بوھگ بہ بیت یا یک سال ءِ بوھگ۔ مئے واجہ یسوع مسیح 33 سال ءِ عمر ءَ بپتسمہ زرتگ۔
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: کجام… تئی ھیال ءَ کجام نظام ءِ رد ءَ انسان ءَ بپتسمہ دیگ ءِ ھاترا گیشتر آسراتی اِنت؟
— الف ءُ اومیگا: من ءَ بُگش، تو کجام بزانت ءَ گْوش ئے: نظام۔
— م: پرچا کہ بیا اِت کہ بچک کسان اِنت، عملی رنگ ءَ بپتسمہ ءِ وھد ءَ، آ آئی ءَ را عیسائی مذھب ءِ منّگ ءِ ھاترا زندگ کنگ ءَ اَنت، چہ ھچ چیز ءِ زانت ءَ ابید۔
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: تئی ھیال ءَ اے گپ وش اِنت؟
— الف ءُ اومیگا: پِت گْوش اِیت: وھدے کہ یک ساکرامنٹے ءِ تہ ءَ ھُدا ءِ گال ءِ ذکر کنگ بیت گڑا اے آسراتی بیت۔ پرچا کہ آ ھرچ کارے کت کنت۔ بلے ادا دگہ گپے، وھدے کہ چہ خدا ءَ ساکرامنٹ لوٹگ بوتگ انت، ساکرامنٹ وتی چیزے ءِ وڑا لوٹگ بوتگ انت۔ تدفین خدا ءِ دیم ءَ گپ جنت، تدفین ءِ وتی قوانین ءَ، چو کہ روح گپ جنت، روح ءِ وتی قانوداں۔ ہر یکے ءَ زندگی ءِ آزمائش ءَ ، ھرچ وڑ ءَ کہ بوت کنت ، گوں دومی ءَ ساکرامنٹ ءِ عمل کنگ ءِ لوٹ کت۔ ھما کہ ساکرامنٹانی سرا عمل نہ کتگ، آ ساکرامنٹانی نیمگ ءَ فیصلہ کنت، کہ آئی ءَ آھانی سرا نزوریں چمّے شانک داتگ۔ ادا پہ انسانیت ءَ دگہ گریوگے بیت۔ پِت گْوش اِیت: چیا کہ اے وانینگ بوتگ کہ ھُدا ھر جاگہ اِنت، لوگ، کہ مردم اودا نشتگ، مندر بوتگ اَت۔ پرچا کہ آ ہر جاہ ءَ اِنت۔ ءُُ ہما مردمانی واستہ کہ آہانی لوگ مندر ءِ دروشم ءَ بوتگ ات آ آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل بوہگ ءَ آسان تر انت – انجیل ءِ سرجم کنگ ، کہ ہر جاہ ءَ است انت – چہ ہما مردماں کہ بادشاہی ءِ تہا نبشتہ نہ بوتگیں ، اجبیں مندراں مشق کنگ ءَ شتگ انت ، آ بادشاہی ءِ تہا داخل بوہگ ءَ آسان تر انت ۔ آسمان۔ پرچا کہ پدر یہوواہ اے گپ ءَ گشیت: نام نہاد مذہب، پُتر، آسمانی بادشاہی ءَ چہ نہ اَنت، ہچ فلسفہ کہ آئی ءِ چُکاں بہر بہ کنت، دوریں سیارہانی سرا، بادشاہی ءَ ہچ بہر ءُ بانگ زانگ نہ بیت۔ اے زانگ نہ بیت۔
— و: ءُ من ءَ بُگش کہ آ درستیں مردمانی باروا چے کہ کیتھولک ءِ دین ءَ بپتسمہ زرتگ ءُ وھدے کہ آ ورناہ بنت ءُ دگہ دین ءَ وتی سرا زور اَنت ءُ پدا بپتسمہ زور اَنت گڑا بیا اِت کہ اے گپ ءِ چے ارزشت بوت کنت؟
— الف ءُ اومیگا: اودا تو میرٹ ءِ بہر ءُ بانگ کتگ، پرچا کہ اودا بہر ءُ بانگ ءِ اثر است۔
— ڈبلیو: ءُ ھُدا ءِ دیم ءَ؟
— الف ءُ اومیگا: ھمے فیصلہ کنگ بیت۔ پِت گْوش اِیت: زند ءِ چکاس ایش اَت کہ بہ زانت کہ مردم کئے ءِ رندگیری ءَ کنت، کئے ءِ ھزمت ءَ کنت، ھمے ھاتر ءَ وانینگ بوتگ: ھما کہ شوھاز کنت آ رس اِیت۔ بزاں زند ءِ چکاس ءَ ھُدا ءِ چیزانی مستریں پٹ ءُ پولکار جوڑ بوھگی اَت، ءُ ردیانی ھلاس کنگی اَت۔
— و: بلے اگاں دوئیں مذہب یکیں چیز ءِ پدگیری ءَ بہ کن اَنت… پہ ھُدا ءِ شوھازگ ءَ، پہ وتی جند ءِ رکّینگ ءَ.
— الف ءُ اومیگا: ہاں، بے شک۔ بلے ادا چیزے ھست۔ کہ مذہب انجیل ءِ تہا نیست انت۔ آ ھم بائبل ءِ تہ ءَ نیست اَنت۔
— دبلیو: بلے ہر مذہب یک ساکرامنٹے جوڑ کنت۔ بپتسمہ ءِ تدفین۔
— الف ءُ اومیگا: اے جیڑہ یکے ءِ وتی جیڑہ اِنت۔ ہر مردم ءَ انفرادی طور ءَ اے گپ ءِ احساس کنگی ات۔ پرچا کہ خدا ءِ فیصلہ ءَ ہچ دین آئی ءَ چہ ہرچی کہ فیصلہ ءَ کیت آئی ءَ رکّینگ ءَ نہ اِنت۔ ہر یکے وتی کارانی رِد ءَ اِنت۔
— و: ءُ راستیں دین چے اِنت؟
— الف ءُ اومیگا: پِت گْوش اِیت کہ راستیں دین ھما اِنت کہ بھر ءُ بانگ نہ کنت۔ وہدے آئی ءِ شمسی اولی چُک مسیح ءَ گُشت: اے کلیسا ءِ سرا، اے سنگ ءِ سرا، من وتی کلیسا ءَ جوڑ کناں، آئی ءَ ہچبر یک بہر ءُ بانگ بوتگیں کلیسا ءِ بابت ءَ نہ جیڑ اِت۔ اے ھما اِنت کہ شمئے تہ ءَ ھر یکے ءَ کنت، شما یک کمپنی یے جوڑ کن اِت ءُ ھمے وھد ءَ شما آئی ءَ بھر کنگ لوٹ اِت۔ چے بُوغ ءَ اِنت؟ بے سوب. یکے اودا روت، دومی اِدا روت ءُ آہانی کار بے سوب بنت۔
— م: بلے، اے پیسرا یک چرچے ءِ بُن ھشت ءِ بستار ءَ جوڑ کتگ۔
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: گڑا ھرکس ھما چرچ ءَ بہ روت؟
— الف ءُ اومیگا: ھاں، بلے گوں تپاکی ءَ چرچ ءَ نہ، پرچا کہ آئی ءَ ھبر داتگ: ایوک ءَ شیطان تپاکی کنت۔ پمیشکا انسانانی جوڑ کتگیں کلیسا، وحی ءِ گشگ اِنت کہ مسیح ءِ نہ اِنت۔ آئی ءَ یک یکجاھیں چرچے لوٹ اِتگ اَت۔
— م: بس یکے۔
— الف ءُ اومیگا: یکے، برابر، اے بے شک، منطقی اِنت۔ ءُ اگاں تو اے گپ ءَ یک پادری یے ءَ جُست بہ کن ئے گڑا آ ترا ھمے گپ ءَ گُشیت کہ بے شک ھُدا ءِ چُک ھم چو ھُدا ءِ وت ءَ پہ وتی چُکاں شرتریں چیز لوٹ اِیت، آ ترا گُشیت۔ ءُ اے گپ پہ آھاں یقیںن اِنت۔ پِت ، گوں ھما سادہ تریں گال ءُ نفسیات ءَ کہ ذھن ءِ ھیال ءَ اتک کنت ، گران تریں چیز ءِ درشان ءَ کنت ۔ ہچ چیز پہ خدا ءَ ناممکن نہ اِنت۔ ءُ گُشیت: چہ کاسکس ءِ گال ءَ چُکّ، تو اے ءَ کشّ ءُ اے ءَ ایر کن ئے، ءُ تئی گور ءَ شیطان ھست۔
پدا، پِت گُشیت: فیصلہ بندات بیت – پُتر -، پہ زوراک تریں، پہ اثر مند تریں، پہ زند ءِ یک عجیبیں نظامے ءِ تکبر تریں، کہ کس ءَ چہ خدا ءَ نہ لوٹ اِتگ۔ کس ءَ چہ خدا ءَ زرّ ءِ قانود ءِ بنیاد ءَ زند ءِ نظام نہ لوٹ اِتگ، پرچا کہ چہ خدا ءَ ناانصافیں چیزے لوٹگ نہ بیت۔ زندگی ءِ اے نظام ءِ ھاترا نام نہاد امیراں ھم نہ لوٹ اِتگ۔ تو نوں سرپد بوھگ ءَ ئے؟ انجیل ءِ تہا چے گشگ بیت: گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ، مائکروسکوپک رنگ ءَ، پرچا کہ اے بے کساس اِنت۔ پدا، پِت گُشیت: فیصلہ چہ نام نہاد دینی ءَ بندات بیت، چہ ھمایاں بندات بیت کہ منی چُکّاں گنوک کُتگ اَنت۔ ایشاں گوں بندات کن اِت۔ پِت ایشاں گُشیت: مزنیں کسبی، وحی ءِ تہا، کہ گوں گیشتریں بولی ءِ سرا سوداگری کتگ۔ وھدے کہ یک راجے دیم ءَ اتک گڑا اودا زناکار شت…برکت۔ آئی ءَ زانتگ اَت کہ راج سلاہ جوڑ کنت۔ من زانتگ اَت کہ آ وت ءَ کُشگ ءَ اِنت… بس ھمے وڑ ءَ۔ آئی ءَ آئی ءَ را وتی لاپ ءَ زرت، آئی ءَ بادشاہاں برکت دات۔ آئی ءَ پرواہ نہ بوت۔
— م: پرچا ھُدا، بیا اِت، ھرکس ءَ یک دین ءِ تہ ءَ یکجاہ کُت نہ کنت؟
— الف ءُ اومیگا: اصطلاح رد اِنت برات۔ ھما کہ یکجاہ کنگی اَت آ مرد اَت، پرچا کہ چکاس پہ مرد ءَ اَت۔ ابدی ایوک ءَ ھما چیز ءِ سرا عمل کنت کہ آئی ءَ چہ لوٹگ بوتگ۔
— م: شر اِنت۔ بلے، مرد ہما اِنت کہ پدا بہر کنت۔
— الف ءُ اومیگا: ھاں بلے مرد ءَ وھد، جاہ، فلسفہ لوٹ اِت، پہ وتی کاراں آئی ءَ فیصلہ لوٹ اِت۔ ءُ پِت ھما وھد ءِ احترام ءَ کنت کہ آئی ءَ چہ لوٹگ بوتگ۔
— م: اے اِنت، ھما چیز کہ تو لوٹ اِتگ اَت، ھما چیز کہ تو من ءَ گْوشتگ اَت کہ چہ وتی ودی بوھگ ءَ پیسر چوش اِنت؟
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: گڑا، آئی ءَ جُست کُت۔ ءُ اے گپ ءِ تصدیق چون کنگ بیت؟
— الفا ءُ اومیگا: پہ جار جتگیں آزمائش ءَ۔ اگاں آزمائش ءِ جار جنگ بوتگ گڑا ایشی ءِ بزانت ایش اِنت کہ ایشی ءِ آسر ھست، ایشی ءِ مدت ھست۔ فیصلہ ہر چیز ءِ گڈی گپ اِنت۔
— م: دنیا ءِ ھلاس کنگ ءِ ھساب ءَ فیصلہ ءِ تہا ھوار اِنت یا نہ؟
— الف ءُ اومیگا: آہ!، دلچسپ۔ خدا ءِ فیصلہ سیارے ءِ تباہی نہ اِنت، پرچا کہ آ وتی کار ءَ تباہ نہ کنت۔ خدا ءِ فیصلہ زند ءِ یک عجیبیں نظامے ءِ آسر ءِ نشانی اِنت کہ آ آسمان ءِ بادشاہی ءَ ناشناس اِنت۔ یک نظامے ءِ زوال اِنت ءُ دگہ نظامے پیداک بیت۔
— م: ھما جاہ ءَ کہ گْوش اِیت: زند ءِ نظام ءِ آسر ءِ نشان اِنت۔ عمومی طور سرا؟
— الفا ءُ اومیگا: ھاں.
— م: یا دیمروئی ءِ راہ ءَ؟
— الف ءُ اومیگا: ہر چیز۔ پرچا کہ آ ہر چیز ءَ جوڑ کتگ، ءُ ہر چیز ءِ فیصلہ ءَ کنت۔
— م: منی گپ ایش انت کہ عملی رنگ ءَ سرجمیں انسانیت ھلاس بوتگ؟
— الف ءُ اومیگا: نہ اِدا بدلی اِنت، تباہی نہ اِنت۔ آ دود ءُ ربیدگ ءِ وسیلہ ءَ ہستی ءَ بدل کنت۔ زور کارمرز نہ کنت، زور کارمرز کنگ ءِ ھچ زلورت نیست۔ اے انچو بے کساس اِنت کہ زور ءَ کارمرز نہ کنت۔ پدا، خدا ءِ چُک اے سیارہ ءِ سرا مزنیں انقلابے ءِ سبب جوڑ بیت۔ کہ گْوش اَنت: ھما کہ چپّی نیمگ ءَ اَنت — برّ ءِ ھما اَنت — ءُ ھما کہ راستیں نیمگ ءَ اَنت — درندگ ءِ مردم. جانور، چو کہ انجیل ءِ تہا اِنت، ایشی ءِ بزانت اِنت: نفسیاتی، ہما سختی کہ یک دنیا یے ءِ سرا حکومت کنگ بوتگ۔ پدر گشیت کہ اے دنیا ءَ سداں سالاں چہ زرّ ءِ پیچیدہ ءِ گوں مردمانی یک گلے ءَ حکومت کتگ کہ آہاں یک انفرادی ءِ بستار ءَ اے نہ زانتگ کہ چشیں پیچیدہ ءِ سرا چوں غالب بہ بنت۔ ءُ اے عجیبیں پیچیدہ ءِ سوب ءَ انسانیت ءِ سرا زحمت ءُ زحمت کپیت۔ چوش کہ سئے بہر ءِ فیصلہ ھما مردماں رسیت کہ آیاں اے عجیبیں زند ءِ نظام جوڑ کتگ۔ ءُُ رند ءِ سہ ماہی ءَ را عام گناہ گار ءَ رسیت۔ اے اومیگا دائرہ اِنت، ایشی ءِ بزانت کلیں فیصلہ اِنت، چار ءَ بہر کنگ بیت۔ کہ گش انت: مسیح ءِ زاویہ۔ چار کہ انجیل ءِ تہا اِنت۔ قضاوت ءِ مستریں وزن ہما مردمانی سرا اِنت کہ آہاں اے زند ءِ نظام جوڑ کتگ۔ ءُ پدر اے گپ ءَ جنت: اے عجیبیں زند ءِ نظام -پُتر – وتی بادشاہی ءِ مسلط کنگ ءِ ھاترا زور ءِ سرا زور دیگ ءِ عجیبیں زناکاری ءَ زرتگ۔ ءُ آ جست کنت، ماں وحی ءَ: آیا نام نہاد سلاہ بندیں لشکر سرجمیں سیارہ ءَ شنگ ءُ تالان نہ اَنت؟ اے گپ ءَ کس رد نہ کنت۔ صدیاں چہ آ شنگ ءُ تالان بوتگ انت۔ اگاں اے زند ءِ رہبند زور ءِ بنیاد ءَ مہ بوتیں گڑا مارا وتی درستیں گناہانی زرّ دیگی اتنت۔ زندگی ءِ یک نظامے ءِ مسلط کنگ ءِ ھاترا زور ءِ کارمرز کنگ ءِ حقیقت ءِ بزانت ایش انت کہ سئے بہر نظام ءِ جوڑ کنوکاں چہ زرّ دیگ بنت۔ بس زور ءِ کارمرز کنگ ءَ چہ۔ زندگی ءِ آزمائش زور ءِ کارمرز کنگ نہ بوتگ۔ دگہ گریوگے پہ ھمایاں کہ دنیا ءَ رُمب اَنت۔ پرچا کہ خدا ءِ فیصلہ ءِ سئے بہر کم خدا ءِ دیم ءَ انعام ءِ وڑا اِنت۔ یک براتے ءَ اودا من ءَ گْوشت: وشّی ءَ من ءَ گْوشت ئِے، سئے چارمی بھر کمتر! شکر انت کہ اے تسلہ یے بلے پہ ھمایاں کہ پہ آ سئیں کوارٹراں کپ اَنت ھچ وڑیں تسلہ نہ اِنت۔
— م: یک جُستے ءِ سرا۔
راگنے ءَ پیسر ءَ چہ رند … اگاں پہ نگچالنگ اے چہ کاوس ءَ ، سیتان تیٹہ ہستا گرجا کاتول اے ایوانگ؟
— الفا لین اومیگا: تان کاسنگسایانین آں ٹامکنگ دور سان ایوانگ۔ اِدا نہ نرجماہنگ نی سین نیانگ انڈیکا اِدا سنگ ہیانگ وِدھی گوں تولوس ءَ۔ سنتوکان باپا نگنڈیکا: اُجیان اناکے سان نرجماہانگ انجیل ایلاہی منی، باوسنے، آں اے نگکسٹراک پسیکولوجی ٹنگل رنگ ترجمہان پہ منوسا، پہ نہ بنگنگ سیارہ ءَ۔ سنگ سان نرجیماہنگ کیکپان سوچی ایدا سنگ ہیانگ ویدی وسا-سانے ءِ وڑ ءَ 300 aksara ring sakancan yusa-madue tetimbangan sane فرق۔ سنتوکان آسنگ روہ ءِ کاوجی گوں ایڈا سنگ ہیانگ ویدی واسا۔ ایشانی کاوجی۔ ترجمہان، باوس اِدا سنگ اجی، اِنجیل اِدانے نہ satia. دواننگ مانوسا نرجیمہنگ انڈیکا ایڈا سنگ ہیانگ ویڈی واسا، منوٹ انگوٹی کیپنٹنگن جامن اے۔ آکے سان کپالسوانگ رنگ اجنگ ایڈا سنگ ہیانگ ودھی، سانگننگ ڈنگن گالے اے۔ سانے کاتور انگشتر سیڈانگ۔
— م: نرد، ناپیک انجیل سان راست؟
— الفا لین اومیگا: انجیل سان راست، باوس اِدا سنگ اجی، بس انجیل سانے نہ نگپہ ساپاسیرا اُگی۔ تور پنگستی سان راست رینگ ایڈا سنگ ہیانگ وِدھی یک کارے، نہ است سان دگہ۔
— م: دادی، تانگ مستی ءِ اگاما لان سیکٹے انتو گیشتر، ین اناکے دیگ دیویکنے ءِ سرا کار کنگے؟
— الففا لان اومیگا: ٹیپت، لان تیانگ لار نیلاتارنگ ٹیکینچو۔ ریکالا ایڈا نگنڈیکا رنگ ایڈا: سینگ لارک ماں روٹی چیوئے اجی پیلوہ الیس چیوئے، ایڈا ماتیٹوجون نگنڈیکا ٹیکان مانوسا: تولادجا تیانگ دی یادنیا۔ “ساکانکان سنیماپنگرگا ءِ رِنگ رینا، گیشتر ماجی ءِ رِنگ ءِ ایڈا سنگ ہیانگ وِدھی” کیٹو کینہ ءِ گشگ ٹیکان آئیا۔ سکانچان سانے ماپنگرگا پیلوہ، تور ماویت چہ آسیکی، اے اصلی رِنگ اجنگ اِدا سنگ ہیانگ وِدھی، پرچا کہ ماویت چہ آسیکی۔ Dicesne، کار ءِ وتی پھالا ڈیٹک ڈیٹک، پہ سرجمیں وھد ءَ آ کار کن اَنت۔ آلوہ، کیٹو پنگنڈیکن ایڈا سنگ اجی، اناکے انی سوبا مگے ءِ سرا ھرکس ءِ زندگ بوھگ ءِ ھاترا ماں کیراجاان سوارگن، بانڈینگ ٹیکنے ءِ سرا زندگ بوھگ ءِ ھاترا۔ اناکے انی اتکگ کاپورا-پورا ماٹری، دیم دیگ سیمبہ رنگ آرکا، تونگلہ سکور، ساویرہ ia کپیٹیکین دی انجیل: Cening تونگ لکار سیمبہ رنگ آرکا، ویادین گامبر، ویادینپورا اپا-آپا۔ مانوسان ءَ کپیٹیکٹن کتگ۔
— W: ایڈا ہیانگ یسوس نگنڈیکا: اینے پرہیانگن اگونگ اجین گورونے۔
— الفا لین اومیگا: اینگہ۔
— ڈبلیو: لانتاس آئی نونڈنگ داجنگے اُلی ڈیٹو۔
— الفا لین اومیگا: اینگہ۔ پادا نگنڈیکانگ اے ماپیکایون انڈکپورا پرساتوان پہ جگتے ءَ۔ ننٹ کپہ۔
— W: نہ جا چو بائوس آں…
— الففا لین اومیگا: سینگ توسا تین ءِ سیسی ڈویسی ءِ زورگ۔ سیتان ماپاساہان ءِ ھاتر ءَ مالیکاتے گوں ایڈا سنگ اجی ءَ ۔ سمپوننگجا ٹمپل نرد۔
— ڈبلیو: مئے، ناپیکے ایشیپورا، اودا، اودا اِدا ہیانگ یسوس ءِ زورگ…؟
— الفا لین اومیگا: ٹیپت ءِ گامگیج۔ اے اِدا منڈیکیانگ اے پہ منگہین سائیکولوجی ماسا اے۔
— ڈبلیو: آں آں نہ نگریپ اِنڈیک اے ایں
— م: آں ڈورنگے اے ڈک اے، نیپی؟
— الفا لین اومیگا: دہ… ایپون نہ نگریسپ رنگ ایش انت۔
— م: ناپی پرچا کہ ترا لانتاس نہ اِنت باسا سانے دگہ… باسا سانے دگہ سانے گیشتر رِنگ ماسا اِنت؟
— الفا لین اومیگا: اِدانڈیکا رِنگ آں رِنگ گال سان لینٹنگ ءِ آسیکی: اگاں ترا نہ انڈیک رِنگ جاگتے، رِنگ ءَ رِنگ ءِ رِنگ سوارگن اگاں کیرنگ۔
— و: مئے، بسرو پہ، مئے سرا نیلاتارنگ، نج؟
— الفا لین اومیگا: تان کاسانگسایانین. Dicesnyane، اگاں Ida نہ کایون نلاتارنگ، اے یکیں جیڑھے چہ kemauan Ida سانے بیاس، اے نہ اِنت دگہ جیڑھے مئے۔
— م: مئے ننگالیں جیڑہ ٹیکنا ٹیکنا۔
ما اے گپ ءَ سرپد نہ بوتیں ۔
— الف ءُ اومیگا: ھاں، پرچا کہ انسانی روح ءَ زند ءِ ثبوت لوٹ اِتگ۔ دلگوش: ابدی ءَ زند ءِ لوٹگ ءِ وھد ءَ مخلوق ءَ سرجمیں رُژنائی نہ داتگ۔ خدا ءِ چُک ءَ ھم آئی ءَ را سرجمیں رُژنائی نہ دات۔ ءُ تو چہ وت ءَ جُست کُتگ کہ پرچا، گوں جُست ءُ پُرس ءِ دروشم ءَ؟ پرچا کہ وھدے ما چہ ھُدا ءَ زند لوٹ اِت گڑا ما چہ نبشتانکاں بندات کنان ءَ زند ءِ تہ ءَ آزمائش کنگ لوٹ اِت۔ بزاں: خدا ءِ چُک ءَ یک انچیں لیکہے یلہ داتگ کہ آ ہچ وڑ ءَ انسانی آزاتیں ارادہ ءَ وتی کارانی تہا دست نہ جتگ۔ پرچا کہ کاراں پہ وت ءَ مستند بوھگی اَت، ھما ثبوت ءِ رد ءَ کہ چہ ھُدا ءَ لوٹگ بوتگ اَت۔ بزاں انفرادیت ءَ یک بہرے ءِ دات کنگی ات۔ کہ گشگ بیت: مخلوق ءُ خدا ءِ چُک ءِ نیام ءَ درک ءِ اتحاد۔ اگاں خدا ءِ چُک ترا ھرچی کہ کیت دات کنت، ھرچی ترا سرپد کنت، گوں وتی کسانیں ھالاں، اے دگہ ثبوت نہ اِنت، ما پیسر ءَ چہ مقدر ءِ باروا ھرچی زانیں، ما ھرچی زانیں۔ البت آئی ءَ ثبوت لوٹ اِت، آئی ءَ راستی ءِ سرپد بوھگ ءِ ھاترا ذھنی جھد لوٹ اِت۔
— ڈبلیو: ءُ یکے ءَ کمک لوٹیت، چوش کہ آ پٹ ءُ پول ءَ…
— الف ءُ اومیگا: بے شک، بے شک۔ مدد خیرات ایں آہ!
— ڈبلیو: نوں چے کمک ءِ زلورت اِنت؟
— الف ءُ اومیگا: پِت گْوش اِیت کہ کمک چہ ھُدا ءِ چیزانی پٹ ءُ پول ءَ ھوار اِنت۔ عقل ءِ تہا بازیں ہستی سک دیم ءَ شتگ انت، کہ آ دگرانی کمک ءَ کن انت۔ پدا پِت گْوش اِیت کہ ھما مردم ءَ کہ راستی ءِ شوھاز ءَ بوتگ اگاں آ یک انوکے ھم بہ بیت آئی ءِ بادشاھی ءَ ھوار بوھگ چہ ھما مردم ءَ آسان تر اِنت کہ آئی ءَ راستی ءِ شوھاز نہ کتگ۔ پرچا کہ آ کہ یک مالیکیولے ءِ شوہاز ءَ بوتگ، آ مالیکیول آئی ءِ دفاع ءَ خدا ءِ دیم ءَ کنت، مالیکیول ءِ آئی ءِ قانوداں۔ آئی ءِ گور ءَ پیسر ءَ چہ یکے ھست کہ آ چہ ھُدا ءِ دیم ءَ آئی ءِ دفاع ءَ کنت، اگاں آ یک مالیکیولے ھم بہ بیت۔ دومی…
— م: ھما وھد ءَ ایوک ءَ زانتکار ھوار کنگ بنت؟
— الف ءُ اومیگا: نہ، گنوک مہ کن اِت۔
— م: اے یک مالیکیولے ءِ وشیں…
— الف ءُ اومیگا: نہ ادا اے گپ چہ ھرچ چیز ءَ گْوشگ بیت۔ سائنسداناں…
— م: پرچا کہ بیا اِت کہ مالیکیول… اے کرسی چہ مالیکیولاں جوڑ بوتگ۔ نقاشی، ہرچی کہ گندگ بیت، چہ مالیکیولاں جوڑ بوتگ، نہ؟ بلے اندر ءَ بہ گْوشیں… بُن ھشت ءَ، بزاں… مالیکیول ءِ جوہر، ھاں؟
— الف ءُ اومیگا: ایشی ءِ بزانت ایش اِنت کہ کئے ءَ کم چہ کم ءِ شوھاز کتگ۔ بیا اِت کہ ما ھیال بہ کنیں: یک ھیالے: یک ھُدا یے ھست بہ بیت کہ آئی ءَ زند ءِ تہ ءَ آ اشارہ کتگ۔ ءُ چہ ایشی ءَ گیش ھچ نہ اِنت۔ دومی ءَ اے گپ ھم نہ جت۔ تئو سرپد بئے؟
— م: بزاں مالیکیول ایوک ءَ خلاصہ ءِ بزانت ءَ اِنت۔
— الف ءُ اومیگا: ھما وڑا۔ تو، کہ بزاں کہ چہ درستاں گیشتر مائکروسکوپک ھم خدا ءِ نیمگ ءَ انعام دیگ بیت۔ آ مائکروسکوپک ءَ انعام دنت، وھدے کہ انعام زرتگ، ءُ مائکروسکوپک ءَ سزا دنت، وھدے کہ قانون ءِ ٹوٹگ بوتگ۔
End of Cassette 1