حتمی فیصلہ چون اِنت؛ ھما درستیں سیکنڈ کہ زندگ بوتگ اَنت؛ ہرچی کہ گپ جنگ بوتگ ات؛ ہر چیز کہ سوچگ بوتگ ات؛ ہر چیز کہ چارگ بوتگ ات؛ ہرچیز کہ ٹچ بیثغ اث
ہاں پُتر؛ حتمی فیصلہ مخلوق ءِ سرجمیں انفرادیت ءِ ھاترا اِنت؛ پہ ھرچی کہ تو ھیال کتگ ات؛ پرچا کہ ھُدا ھر جاگہ ءَ اِنت؛ حواس ءُ احساسات ءِ سرا؛ خیال ءِ سرا خیال؛ قیامت ءِ گڈی ءُ کیفیت ہما اِنت کہ انسانی مخلوق ءَ لوٹ اِتگ؛ تو لوٹ اِت کہ ھما جاہ ءَ کہ تئی ذھن ءِ ھیال ءَ بوت کنت ترا فیصلہ کنگ بہ بیت؛ پرچا کہ تو پِت ءَ را بُرزتریں اخلاقیات پیش کنگ لوٹ اِتگ اَت؛ ہما اخلاق کہ تو آسمانی بادشاہی ءَ دیستگ ءُ زانتگ ات؛ ھما چیز کہ ترا بے دروریں سختی یے گندگ ءَ کیت آ نہ اِنت؛ پرچا کہ ھما فیصلہ کہ تو لوٹ اِتگ اَت، چہ پِت ءِ پرمان ءُ نبشتانکاں یک مائکروسکوپکیں بھرے ءَ ھم رھادگ نہ بیت؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ تو چہ وتی زند ءِ نظام ءَ درکپوکیں دنیاوی اخلاقیات ءَ ھیال بہ کن ئے، چو کہ مسیح ءِ دژمن ءَ وت؛ پرچا کہ اے عجیبیں اخلاقیات چہ مہتواکانکیں مرداں اتکگ ات؛ ءُ اے پِت ءِ نبشتانکانی اخلاقیات نہ اِنت؛ اگاں تئی اخلاق چہ پِت ءَ بوتین اَنت گڑا ترا فیصلہ ءِ زلورت نہ بوتگ اَت؛ اے ھژدری نہ بیت؛ من ترا راست گُشاں کہ ھما درست کہ نام نہاد سرمایہ داری ءِ اخلاقیات ءَ زندگ بوتگ اَنت، ھچ یکے آسمانی بادشاھی ءَ ھوار نہ بیت؛ پرچا کہ اے عجیبیں اخلاقیات بادشاہی ءَ زانگ نہ بیت؛ اے ھما مینڈیٹ نہ اِنت کہ چہ بادشاھی ءَ کیت؛ شما درست کہ زرّ ءِ نظام ءِ چیر ءَ زندگ بوتگ اِت، ھما وھد ءِ تہ ءَ ھواریں درستیں سیکنڈاں ھوار بہ کن اِت کہ شما اے کار ءَ کتگ؛ بارہ سال ءِ عمر ءَ چہ؛ بس بچپن ءَ ھچ وڑیں فیصلہ نیست؛ پرچا کہ کسانی ءِ فلسفہ گوں آسمان ءِ بادشاہی ءِ فلسفہ ءَ ہمگرنچ اِنت؛ پہ یک چُکے ءَ آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل بوھگ چہ یک مزنیں مردمے ءَ کہ یک عجیبیں اخلاقیاتے ءِ ھزمت ءَ کتگ ات، آسان تر اِنت؛ یک چُکے ءَ وتی وعدہانی خلاف ورزی نہ کتگ؛ یک بالغے کہ نیک ءُ بد ءِ زانت ءَ داریت، آئی ءَ وتی وعدہانی قانون ءِ خلاف ورزی کت کہ آئی ءَ گوں پِت ءَ داتگ اتنت؛ پہ ھما مردم ءَ کہ گوں عجبیں اخلاقیات ءَ علم نہ زانتگ ات، آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ ھوار بوھگ چہ ھما مردم ءَ کہ زانتگ ات، آسان تر انت؛ من راستی ءَ گُشاں کہ وتی زند ءِ سوب ءَ ترا گریوگ ءُ دندان ءِ ٹُکّگ لوٹ اِیت؛ پرچا کہ پہ ہر سیکنڈ ءِ خلاف ورزی ءَ کہ عجیبیں اخلاقیات ءِ تہا زندگ بوتگ، تو یک وجودے زندگ کنگی اِنت، آسمان ءِ بادشاہی ءَ چہ در؛ تو دیم ءَ ءُ دیم ءَ روگ ءَ ئے، چو کہ تئی زند ءِ عجیبیں نظام ءِ تہا سیکنڈ گوزگ ءَ اَنت؛ زند ءِ نظام ءِ بدلی ءَ چہ پِت ءِ بادشاھی ءَ دوری ءِ ھلاسی بیت؛ پرچا کہ زند ءِ نوکیں نظامے ءَ زندگ بوتگیں سیکنڈ وتی کوالٹی ءُ کوالٹی ءَ بدل کنت؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ ھما سیکنڈانی ھلاس بوھگ کہ ترا چہ آسمانی بادشاھی ءَ دور کن اَنت، بازیں سالے پیسر بوتگ اَت؛ چوش بوت کہ وھدے تئی ھالک ءَ برّ ءِ طومار پیش داشت اَنت گڑا آیاں باور نہ کُت؛ چوشیں شیطانانی نفسانیت چہ ھما عاجزی ءَ گیشتر زوراک ات کہ آھاں بُرز ءُ چیر ءَ وانینگ بوتگ ات؛ آسمان ءِ تہا ءُ نبشتانک ءِ تہا؛ ایشاں اے گپ ءِ سرا ملامت کن کہ تو بے کساس گیشتر وجوداں زندگ بوھگی اِنت، آسمان ءِ بادشاہی ءَ چہ در؛ ایشاں پہ تو سانحہ دراج کتگ؛ ہما کہ پِت ءَ گوں وعدہ کتگ اَت، کہ آ اولی مردم بہ بنت کہ پِت ءِ ھال ءَ بہ زور اَنت ءُ شنگ بہ کن اَنت؛ ءُ آیاں ھمے کار ءِ برعکس کُت؛ پِت ءِ یک عاجزیں نمائندہ یے ءَ ھم ھبر ءُ ھبر کت اَنت؛ دنیا ایشاں زانت کنت؛ اِدا ھما وحی اِنت کہ چُکاں رد کتگ کہ آ عجیبیں اخلاقیات ءَ زانتگ اَنت؛ زندگی ءِ غیر اخلاقی نظام ءَ چہ ھیران بوتگیں چُک؛ آ اولی مردم بوتگ اَنت کہ پِت ءِ انکار ءَ کتگ اَنت؛ ھمے پیم ءَ آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ ھم رد کنگ بنت؛ من ترا راست گُشاں، اے رُژن ءِ انکار کنوکاں دنیا ءِ زھر ءِ دیمپانی کنگی اِنت؛ آیاں پِت ءَ گوں وعدہ کت کہ زمین ءِ سرا وحی ءِ رسگ ءِ وھد ءَ اتکگ گڑا آ حیران مہ بنت؛ بچار، گوں وتی نفسانیت ءَ، آیاں یک الہی تمثیل یے سرجم کت: ءُ راستی کیت، گوں حیرانی ءَ؛ بس چو کہ شپ ءَ دزّ ءِ سبب ءَ بوتگیں حیرانی ءِ وڑا؛ شما وت فیصلہ ءِ لوٹ کتگ ات؛ انچو کہ تو زند لوٹ اِتگ اَت؛ یک زندگی یے کہ تو نہ زانتگ ات؛ زندگی ءِ ہر رھبند ءَ ھما درستیں واقعہ ھوار اَنت کہ شما آھانی تجربہ ءَ کن اِت؛ ءُ اے کہ تو پیسرا چہ گوستگ ئے؛ تئی خالق آؤکیں زند ءِ دراہیں زند ءَ ھست کنت؛ مخلوق ءَ وتی آیوکیں کارانی گندگ ءَ پرمائیت؛ پرچا کہ پہ کائنات ءِ جوڑ کنوک ءَ ھچ چیز ناممکن نہ اِنت؛ شمئے بازیں مردماں اے یا آ آیوکیں واقعہ کش اِتگ؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ ھرچی کہ تئی زند ءَ گوں تو بوتگ، تو آسمانی بادشاھی ءَ دیستگ؛ شما وت اے عادت کتگ ات کہ بہ گش ات کہ بُرز ءَ ھست ءُ چیر ءَ برابر انت؛ بادشاہی ءِ تہا ھما چیز کہ لوٹگ بیت آ دوریں سیارانی سرا سرجم بیت؛ ہر درخواست پِت ءِ دیم ءَ زند جوڑ بیت؛ تئی ھُدا زندگیں مردمانی ھُدا اِنت ءُ مُرتگیں مردمانی ھُدا نہ اِنت؛ بزاں زند ھما وھد ءَ ابدی بیت کہ آئی ءِ رُژن ءِ قانود سرجم بہ بنت؛ مردگ ءِ گالوار ادا تاریکی ءِ علامت اِنت؛ بادشاہی ءِ تہا اتکگ ئے گڑا زندگ اتکگ ئے؛ یکے مُرتگ ءَ نہ رؤت، وھدے کہ تئی وڑیں رُوحے کہ آسمانی بادشاھی ءَ نہ رؤت، نہ رؤت، گْوش اَنت کہ مُرتگ؛ چونکہ چہ ھما جاہ ءَ کہ آیاں آئی ءَ رُژنائی داتگ ات، رُژنائی ءِ نیمگ ءَ پدا نہ روت؛ چہ وتی پیدائش ءِ جاہ ءَ پدا نہ روت؛ ادا مردگ ءِ آسمانی بزانت اِنت؛ آخری فیصلہ ءِ تہا ھما مائکروسکوپک ءِ سرا ھم فیصلہ کنگ بیت؛ کم چہ کم؛ مادے ءُ روح ءِ؛ پرچا کہ زندگیں مردمانی ھُدا پہ ھرکس ءَ اِنت؛
پدر یہوواہ ءِ زندگیں کائنات؛ مادہ ءُ روح وتی وتی قانود ءِ تہا زندگ انت؛ پِت ءِ دیم ءَ کس کمتر نہ اِنت؛ نہ مادہ ءُ نہ روح؛ خدا ءِ دیم ءَ درست حقانی رد ءَ برابر اَنت؛ پمیشکا مادہ ھم پِت ءِ دیم ءَ شکایت کنت، وھدے کہ آئی ءِ قانود ءِ ھلاپ ورزی بوتگ؛ اِدا بازیں مردمانی واستہ دگہ گریوگ ءُ دندان ءِ ٹُکّگ اِنت؛ بچار، آ کہ تو زمین ءِ سرا جانور گُشتگ ءُ آیاں بدسلوکی کتگ، آ تئی دیم ءَ پِت ءِ دیم ءَ فیصلہ کن اَنت۔ پرچا کہ بادشاہی ءِ تہا کس ءَ وعدہ نہ کتگ کہ کسے ءَ گوں بدکاری بہ کنت؛ نہ کہ کسے ءَ لوٹ اِتگ کہ آ وت ءَ گوں بدسلوکی ءَ بہ کن اَنت؛ دیمترا بازیں مردماں اے لوٹ اِتگ، زند ءِ ثبوت ءِ بستار ءَ؛ گوستگیں قرضانی ادا کنگ؛ دیمترا ھچ بدسلوکی کنوک ءِ جائز نہ اِنت؛ پرچا کہ شمئے ھر یکے ءَ پرمان ءُ نبشتانک داتگ اَنت۔ من ترا راست گُشاں، ھما گوشت کہ تو زند ءِ تہا وارتگ، آ آسمانی بادشاھی ءَ تئی سرا قضاوت کنت۔ کھاتگیں گوشت ءِ سوراخ ءِ سوراخ ءَ انصاف لوٹ اَنت؛ چو کہ جانور ءِ روح ءَ لوٹ کتگ ات کہ تو وارتگ ات؛ اِدا ھما پرمان ءِ ھلاپ ورزی اِنت کہ گْوش اِیت: تو مہ کُش؛ پرچا کہ گوشت ءِ ورگ ءِ ھاترا جانور ءَ کُشگی اِنت؛ تو ورگ ءِ بابت ءَ آزاتیں مرضی یے بوتگ ات؛ گیشتر، تو پِت ءَ گوں وعدہ کتگ ات؛ چہ ھر چیز ءَ گیشتر آئی ءِ قانوداں سرجم کن اِت؛ بزاں وتی آزاتیں ارادہ ءِ میان ءَ تو وت ءَ گوشت ءِ ورگ ءَ چہ زبھر کنگی ات؛ پرچا کہ اے احکام ءِ قانون ءِ خلاف ورزی ءُ تئی وعدہ ءِ خلاف ورزی ءَ زہرشانی کتگ؛ اِدا دگہ ترا چہ گریوگ ءُ گریوگ ءَ اِنت؛ پرچا کہ اے دنیا ءَ کم اِنت کہ آیاں خلقت ءِ برات ھم نہ وارتگ؛ من ترا راست گُشاں کہ ھرکس کہ وتی برات ءِ خلقت ءَ وارت آ آسمانی بادشاھی ءَ نہ رؤت۔ گوشت نہ وارتگیں مردم ءَ چہ ھما مردم ءَ کہ گوشت وارتگ ات، آسمانی بادشاھی ءَ ھوار بوھگ آسان تر اِنت؛ من ترا راستی ءَ گُشاں کہ گوشت ءِ ھر ورگ ءِ انوک ءِ ھاترا ترا آسمان ءِ بادشاھی ءَ چہ دریں ھستی یے سرجم کنگی اِنت؛ ھما مردمانی رُعب ءُ دبدبہ ءَ بچار اِت کہ ورگ ءُ کُشتگ اَنت؛ اِدا شیطان ءِ کار اِنت کہ تئی زند ءِ نظام ءِ نمائندگی اِنت؛ اِدا یک انچیں دنیا یے ءِ کوریں چمّ اِنت کہ ہلّگ بیت؛ اِدا تئی تہا حقیقت اِنت؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ ھما درستیں مردم کہ رذائل بوتگ اَنت آ ھما وھد ءِ سیکنڈاں ھوار بہ کن اَنت کہ آیاں رذائل بوتگ اَنت؛ نائب ءِ ہر سیکنڈ زندگ بوتگ، تو آسمان ءِ بادشاہی ءَ چہ دریں وجودے ءَ سرجم کنگی اِنت؛ اِدا اے دنیا ءِ دگہ گریوگ ءُ دندان ءِ ٹُکّگ اِنت؛ سگریٹ نوشیں، منشیات ءِ نشہ ءِ آماچیں، جواری، ھما سیکنڈانی حساب ءَ بہ کن اَنت کہ آیاں وتی رذائل زندگ کتگ اَنت؛ ءُ اگاں آیانی رذائلاں چُکاں دیستگ گڑا آیاں کلیں نمبر ءَ سئے ضرب کنگی اِنت؛ بس پہ چُک ءَ بہ زانت کہ آئی ءِ مات ءُ پت سگریٹ کش اَنت یا ھچ وڑیں رذائل ءِ واھند اَنت ءُ شریعت ءِ سرجمی بیت؛ ہائے آں کہ گوں وتی رذائلاں چُکّاں ھراب کُت اَنت!! اگاں آ اے دنیا ءَ ودی نہ بوتگ اَنت شرتر بوتگ؛ من ترا راست گُشاں، چوشیں مردم لعنت ءِ آماچ اَنت۔ اِدا یک قانونے کہ آئی ءِ بزانت شَرّی ءِ چُکّ اِنت؛ ہائے ھمایاں کہ گوں لعنتی مردمے ءَ گپ جن اَنت!! ہمے قانون آئی ءِ سرا ہم کارمرز بیت؛ ہر لعنتی مردم ءَ گوں دگراں گپ جنگ ءِ ھچ حق نیست؛ پرچا کہ اے گپانی وسیلہ ءَ آھانی مذمت کنت؛ اے پدر یہوواہ ءِ وسعت ءُ زندگیں کائنات اِنت؛ یک کائناتے کہ تو ایوک ءَ زانگ ءَ بندات کن ئے؛ پرچا کہ زند ءِ چکاس ھلاس بیت؛ تو گوں گڈی فیصلہ ءِ لوٹگ ءَ ھم لوٹ اِت کہ زانگ بہ بیت کہ کار چون بوتگ اَنت؛ پرچا کہ ہر فیصلہ گوں حقائق ءِ زانت ءَ کنگ بیت؛ تئی دنیا ءِ قاضی یے کہ سزا ءِ جار جنگ ءَ روت گڑا گناہ گاراں قانون ءَ ونت کنت؛ پِت ھمے کار ءَ کنت؛ ھما چیز کہ بُرز اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چہ جھل ءَ اِنت؛ پِت ءِ ھچ حد ءُ سیمسر نیست؛ نہ بندات اِنت ءُ نہ آسر اِنت؛ گیشتر، بے مٹیں اندر ءِ داتگیں دمانے ءَ تو جوڑ بوتگ ئے؛ تو یک بنداتے ئے کہ شمسی زمانگ ءَ چہ درکپیت؛ تئی مادی وھد آسمانی وھد ءِ ماتحت اِنت؛ پرچا کہ ھما جاہ کہ تو جوڑ بوتگ ئے، آسمانی وھد ءِ بادشاھی اِنت؛ یک انچیں وھدے کہ آئی ءِ تہا یک آسمانی سیکنڈے یک زمینی صدی یے ءِ برابر اِنت؛ ءُ ھما درستیں فطرت کہ تو زان ئے آ ھما جاہ ءَ پدا واتر کنت کہ چہ آئی ءَ اتکگ؛ ہر چیز پِت ءِ گور ءَ پدا کیت؛ پرچا کہ ھرچیز چہ پِت ءَ اتکگ؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ تو درست ھما جاہ ءَ پدا واتر کن ئے کہ تو ھما جاہ ءَ جوڑ بوتگ ئے؛ اے جاگہ بے کساس اَنت ءُ ھوار کنگ ءِ لائک اَنت؛ بزاں یکے یا دومی ءَ سر بوھگ ءَ ھچ پرواہ نیست؛ ءُ پدا ھم یکیں وھد ءَ آھانی تہ ءَ بے کساسیں درجہ بندی ھست؛ آ آسمانی جاہانی پیدائش یک کہکشانی کسہے؛ انچو کہ تو وتی زمینی راجدپتر ءِ واھند ئے؛ ھما چیز کہ بُرز اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چہ جھل ءَ اِنت؛ سرجمیں کائنات کہ تئی کش ءُ گور ءَ اِنت یک زندگیں کسہے؛ چوش کہ اگاں تو یک دنیا یے ءَ سر بہ بئے ءُ مخلوق مہ گند ئے گڑا ایشی ءِ بزانت ایش نہ اِنت کہ دنیا وتی راجدپتر ءَ بے کساس ءَ بند کنت؛ دنیا، مخلوق ءِ وڑا، دیمروئی ءِ واھند اَنت؛ راستی من ترا گُشاں، ہر دیمروئی ءِ وتی راجدپتر اِنت؛ میکروسکوپک ءُ مائکروسکوپک؛ پرچا کہ مادی سازی یا تناسخ ءَ گوں آھاں زندگیں اتحاد کتگ ات؛
تئی درستیں احساس، نادراہی، درد، واب، کیٹالپٹک حالت، وتی سبب ءَ مائکروسکوپک کائنات ءَ گوں سیادی دار اَنت؛ پرچا کہ تو ایوک ءَ آیاں مار ئے ءُ آیاں نہ گند ئے؛ تو مادے ءَ چوں گند ئے ءُ چوں دست جن ئے؛ ھما درستیں ساھت کہ تئی ھستیانی ھمراھی ءَ گوز اَنت آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ دیوتا بنت؛ ءُ ایشانی تہا تو وتی اے دنیا ءِ دراہیں کاراں گندئے؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ یک مائکروسکوپکیں ساھتے ءَ پِت ءِ دیم ءَ شکایت کنگ بس اِنت ءُ تو آسمانی بادشاھی ءَ داخل نہ بئے؛ لحظات ءِ یک فلسفہ یے است، کہ ہر چیز ءَ چہ گیش پِت ءِ ستا کنگ ءِ سرگرمی اِنت؛ کہ بزاں شما درستاں وتی سرجمیں زند ءَ عمل کتگ بوت کنت، ہر وھد ءَ پِت ءِ بابت ءَ جیڑ اِتگ؛ اے ھما اِنت کہ تو آسمانی بادشاھی ءَ وعدہ کتگ اَت؛ اے گپ ءِ بزانت ایش اِنت کہ تو وتی ھُدا ءُ ھاوند ءِ عبادت ءَ کن ئے، چہ ھر چیز ءَ گیشتر؛ چہ درستاں گیشتر ھما ساھتاں کہ تئی ذھن ءَ دلگوش داتگ ات؛ من ترا راستی ءَ گُشاں کہ تو بس نوں وتی ھیال ءَ اے الہی پرمان ءِ نیمگ ءَ رھادگ کن ئے؛ من ءَ وتی زند ءِ تہ ءَ اے کار کنگی اَت؛ ھما چیز کہ تو زند ءِ تہ ءَ ارزشت نہ داتگ ات، تئی سانحہ ءِ سوب بیت؛ اِدا دگہ گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ اِنت؛ راستی من ترا گُشاں، تو ھما درستیں ساھتاں ھوار بہ کن کہ تئی زند ءِ تہ ءَ ھوار اَنت؛ ءُ ھما درستیں ساھتاں کم کن کہ تو پِت ءِ نیمگ ءَ دیم داتگ اَنت؛ نماز ءُ ندر کنگ ءِ سرا؛ صحیفہ ءِ وانگ؛ دگہ ھچ نہ اِنت؛ باقی لحظہ کہ پِت ءِ نام ءَ ندر نہ بوتگ اَنت، پہ تو یک اسکورے ءِ تہاری اَنت؛ پہ اے ھر یک ساھتے ءَ ، اے تئی ذمہ واری اِنت کہ تو یک ھستی یے ءَ سرجم بہ کن ئے ، چہ آسمان ءِ بادشاھی ءَ در ؛ ھما کہ وتی ھاوند ءِ بابت ءَ ھچبر نہ جیڑ اِتگ، آئی ءِ درستیں ساھت گوں یک کلیں ھستی یے ءَ ھمگرنچ اَنت، آسمان ءِ بادشاھی ءَ در اَنت؛ ھما کہ اے دگنیا ءَ وتی ھاوند ءِ دیم ءَ ناشکر بوتگ آ زمین ءِ دپ ءَ ناشکر ءِ شوھاز ءَ کنت؛ ھما مردم کہ وتی ھاوند ءِ منت وار بوتگ آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار بوھگ چہ ھما مردم ءَ آسان تر اِنت کہ آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ نہ بوتگ؛ ءُ چہ ھمایاں کہ منت وار بوتگ اَنت، اولی ھما اِنت کہ آئی ءَ گیشتریں ساھتاں پرستش کتگ؛ ءُ من ترا راستی ءَ گُشاں کہ ایوک ءَ کار ءُ آئی ءِ نبشتانکانی وانگ ءَ اولی نمبر رس اِیت؛ ءُ تئی ھاوند ءِ آزاتیں ارادہ ترا گُشیت: چہ کار ءَ مستریں پِت ءِ عبادت نیست؛ اے سبب اِنت کہ ہر عاجزیں مردم ءِ سرا برز کنگ بیت؛ پرچا کہ یک زندمانے ءَ کار کنگ ءَ پد تئی آسمانی اسکور ترا آسمانی بادشاہی ءِ باز نزیک کنت؛ ءُ چیا کہ آ زند ءِ یک نظامے ءِ چیر ءَ زندگ بوھگ ءَ مجبور بوتگ ات، کہ مردینانی وسیلہ ءَ جوڑ بوتگ ات، آئی ءِ کلیں اسکور بزاں مخلوق ءِ بستار ءَ سئے ضرب کنگ بہ بیت؛ بزاں ھما کہ زند ءِ یک انچیں نظامے مسلط کتگ اَنت کہ پِت ءِ نبشتانکاں ھچبر نہ بوتگ، آیاں عاجزیں مردم آسمان ءِ بادشاھیانی نزیک ءَ آورتگ اَنت؛ اِدا استحصال کنوکیں مردمانی سوبمندی اِنت، استحصال کنوکاں چہ؛ پرچا کہ اے بے مٹیں داد ءَ ھما مردماں زرتگ کہ آیاں کار کتگ ءُ سوداگری نہ کتگ؛ ءُ ھما کہ کار کتگ ءُ سوداگری کتگ اَنت آ وتی زند ءِ سوداگری کتگیں سیکنڈانی رد ءَ پوائنٹ کشّ اَنت؛ اسکور کم کنگ بیت، پرچا کہ تو دو واجہانی خدمت ءَ نہ کن ئے؛ یا یکے سرجم ءَ کار ءِ ھزمت ءَ کنت، چو کہ پرمان داتگ ات، یا یکے تجارت ءُ استحصال ءِ واجہ ءِ ھزمت ءَ کنت؛ بچار تئی اسکور رُژن ءُ تہاری ءِ نیام ءَ بھر اِنت؛ بس شیطان وت ءَ بہر کنت ءُ بہر کنت؛ پرچا کہ دو واجہانی ھزمت کنگ ءَ چہ تو آسمانی بادشاھی ءَ ھوار نہ بئے؛ پہ ھما مردم ءَ کہ راستیں زندگیں ھُدا ءِ عبادت کتگ ات، بادشاھی ءِ تہ ءَ ھوار بوھگ چہ ھما مردم ءَ کہ آئی ءِ یک دروشمے ءِ عبادت کتگ ات، آسان تر اِنت؛ زندگ بوتگیں سیکنڈ تئی فیصلہ ءِ جوڑ کن اَنت؛ پِت ءِ فیصلہ ھما مائکروسکوپک تریں چیز ءَ ھیال ءَ دار اِیت کہ تئی تہ ءَ اِنت؛ خیالات، سوراخ، مالیکیول، نیکیاں؛ مادے یا روح ءِ اے بہ بنت؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ ھرچی کہ گْوشگ بوتگ، ھرچی کہ جیڑگ بوتگ، ھرچی کہ چارگ بوتگ ءُ ھرچی کہ دست جتگ، آئی ءِ فیصلہ کنگ بیت؛ ہر چیز آسمان ءِ بادشاہی ءَ زندگی جوڑ بیت؛ اگاں تو ھچ وڑیں بے ادبی یے نہ جتگ ات گڑا شرتر ات کہ تو بد ھیال نہ کتگ ات؛ ترا شرتر بیت کہ تو ھچ وڑیں اسکینڈل نہ دیستگ ات؛ ترا شرتر بوتگ کہ تو دگرے ءِ مال ءَ دست مہ جتگ؛ پرچا کہ بس اِنت کہ تو یک سیکنڈے یا کمتر ءَ اے کار ءَ کتگ ءُ تو آسمانی بادشاھی ءَ داخل نہ بئے؛ پہ پِت ءَ نادیدگیں چیز ھما وڑا ھژدری اِنت کہ گندگ ءِ ھژدری اِنت؛ پرچا کہ آئی ءَ ھرچی جوڑ کتگ؛ اِدا دگہ گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ اِنت؛ پرچا کہ تئی زند ءِ نظام ءِ عجیبیں اخلاقیات ءَ ترا اے درستیں چیزانی باروا ہچ نہ وانینتگ؛ مادی اخلاقیات ءَ پِت ءِ اخلاقیات ءِ سرا ھیال نہ کتگ ات؛ ءُ دنیا محکوم ءُ محکوم بوت؛ تئی اخلاقیات ءَ بے اخلاقی ءِ دفاع کتگ ات؛ چونکہ اے منافقت ءِ اخلاقیات اِنت؛ یک عجیبیں اخلاقیاتے کہ نسل نسل ءَ دنیا ءَ فریب داتگ ات؛ تئی دروگیں اخلاقیات، روح ءِ تہا قانونی بوتگیں، ناانصافی ءُ بے اخلاقی؛ آئی ءَ اے یک نارملیں چیزے جوڑ کتگ ات؛ پرچا کہ آیاں تئی سر ءَ زند ءِ یک نظامے مسلط کتگ؛ کہ من پِت ءِ ھچ چیز ءَ ھساب ءَ نہ کناں؛ ھما کہ پِت ءِ ھساب ءَ نہ کنت، آ آسمانی بادشاھی ءَ ھساب ءَ نہ بیت؛ اے چم پہ چم اِنت، دندان پہ دندان اِنت؛ تجاوز پہ تجاوز؛ کم چہ کم پہ کم چہ کم؛ گیشتریں پہ گیشتریں؛ انچوش کہ تو کار کتگ، ھمے پیم ءَ تو رس ئے؛
راستی ءَ من ترا گُشاں کہ تو وتی فیصلہ ءَ وت جوڑ کتگ؛ پرچا کہ چہ تو شرّی دراتکگ ءُ چہ تو ھراب دراتکگ؛ آخری فیصلہ یک پاک کنوکیں فیصلہ یے؛ پرچا کہ اے دود ءُ ربیدگاں بدل کنت۔ دنیا ءِ کہ آہانی زند ءِ نظام ءَ چہ فساد ءِ تہا متاثر بوتگ ات؛ راستی ءَ من ترا گُشاں، انچوش کہ منی اولی زھگ ءَ اے دگنیا گوں یک عقیدہ یے ءَ بندات کتگ، ھمے پیم اے دگنیا گوں دگہ عقیدہ یے ءَ آسر بیت۔ اِدا بندات ءُ آسر اِنت؛ زندگیں گال بندات ءَ ءُ گُڈّی ءَ زندگیں گال؛ پرچا کہ چہ زندگیں ھُدا ءَ زندگیں عقائد پیداک اَنت؛ پدر یہوواہ عقائد ءِ وسیلہ ءَ دنیا ءَ دیم ءَ بران کنت؛ گوستگیں زمانگ ءَ آئی ءَ ترا موسیٰ ءِ قانون دیم داتگ ات، عیسائی عقیدہ آئی ءِ جاہ ءَ اتکگ ات؛ نوں شما خدا ءِ برہ ءِ نظریہ ءَ رس اِت کن اِت؛ سیمی ءُ گڈی عقیدہ پہ اے آزمائشانی دنیا ءَ؛ چہ ھما وھد ءَ اے دگنیا چکاسانی دگنیا نہ بیت؛ پرچا کہ شیطان چہ اے دنیا ءَ گار بوتگ بیت؛ تئی پت یہوواہ تئی گوں براہ راست رابطہ ءَ بیت؛ ٹیلی پیتھک نبشتہ کاری ءِ وسیلہ ءَ؛ انچو کہ فرعونی ماضی ءَ بوتگ ات، ءُ عیسائی دور ءَ بوتگ ات؛ پِت ءِ عقائد گوں ترتیب ءُ کمال ءَ کنگ بنت؛ انچو کہ تو وتی توان ءِ شرتریں بھر ءَ ھمایاں دئے کہ یک مشن ءِ سرجم کنگ ءَ روگ ءَ اَنت، دانکہ آ یک سرجمیں سوبمندی یے بہ بیت؛ پِت ھم ھمے وڑا دیم ءَ روت؛ ھما چیز کہ بُرز اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چہ جھل ءَ اِنت؛ تئی پت ءِ دیم ءَ روگ ءِ راہ بے کساس اَنت؛ ءُ الہی آزاتیں ارادہ ءَ کتگ؛ بس ھما وڑا کہ تئی گور ءَ اِنت؛ ھما چیز کہ بُرز اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چہ جھل ءَ اِنت؛ اے سبب اِنت کہ دنیا ءِ تہا کس ءَ نہ زانتگ، ہچ وھد ءَ، ہما لیکہ کہ وحی ءِ تہا بوتگ اَنت؛ بازیں قیاس آرائی بوتگ انت؛ گیشتر، ھچ راست نہ بوتگ؛ پرچا کہ آیاں چوشیں گمان کتگ اَنت کہ چہ یک اجبیں اخلاقیاتے ءَ متاثر بوتگ اَنت؛ دروگیں ءُ مادی لیکہانی دارگ؛ بزاں محدودیں؛ من ترا راستی ءَ گُشاں کہ ھرچ ردیں گپے کہ تو زند ءَ جتگ آ آسمانی بادشاھی ءَ تئی سرا فیصلہ کنت؛ پرچا کہ ھما چیز کہ رد اِنت آ تئی وسیلہ ءَ جوڑ کنگ بوتگ؛ ءُ ھما چیز ءِ سانحہ کہ رد اِنت آ ایش اِنت کہ تو چہ پِت ءِ نبشتانکاں یلہ داتگ؛ پرچا کہ تئی احساسات چہ عجیبیں اخلاقیات ءَ متاثر بوتگ انت؛ اِدا دگہ گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ اِنت؛ مادی دنیا یک دنیا ءِ سانحہ یے؛ آئی ءِ ردی ایش ات کہ آئی ءَ پِت ءِ نبشتانک ءِ سرا ھیال نہ کتگ ات؛ ءُ گوں اے گپ ءَ ترا آسمانی بادشاھی ءَ مہ رؤگ ءِ سزا دات۔ بازیں مردمے گشیت کہ اے ناانصافی اِنت؛ گیشتر، اے نہ اِنت؛ پرچا کہ تو آزاتیں مرضی ءَ چہ وش بوتگ ئے؛ تو وتی بے اخلاقیں زند ءِ نظام ءِ ھلاپ ءَ جنگ کنگی اَت، چہ ھر چیز ءَ گیشتر؛ پرچا کہ اے شیطان ءِ ھلاپ ءَ جنگ کنگ بیت؛ بچار، شیطان ءَ زند ءِ نظام ءِ دروشم ءَ ترا زردار ءُ گریب ءِ تہا بہر کتگ؛ ءُ ھچ روح کہ تپاکی ءَ زانتگ ات، ھرچ وڑیں ھیال ءِ دروشم ءَ، آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ داخل نہ بیت؛ اگاں شما انسانی مخلوقاں اے شیطان ءِ ھلاپ ءَ جنگ کتگ ات گڑا شمئے مقدر دگہ رنگے ءَ بوتگ ات؛ تو حتمی فیصلہ ہم نہ بوتگ ات؛ پرچا کہ تو فساد ءِ زانت نہ کتگ ات؛ تو خدا ءِ دیم ءَ پاک بوتگ ات ئے؛ زِر ءِ زانگ ءَ ترا چے صفائی داتگ؟ اِدا یک انچیں جُستے کہ اے دنیا ءِ شیطاناں ہلوت کنت؛ چو کہ دگہ جُستے کہ تئی ھاوند ترا جُست کنت: زرّ کئے ءَ ایجاد کُتگ کہ منی نبشتانک ءُ پرمانانی تہ ءَ نیست؟ اِدا یک جُستے کہ ھما مردماں لرزیت کہ آیاں ترا زرّ ءِ بنیاد ءَ زند ءِ نظام داتگ؛ شیطان ءَ بچار اِت؛ دغا کنوک ءَ بچار اِت؛ ہما کہ تئی زمینی مات ءُ پتاں دُزّی کتگ؛ پرچا کہ شیطان ءَ زند ءِ یک نظامے ءِ شکل زرتگ ات؛ چہ ایشی ءَ پیسر کہ آئی ءَ مار جوڑ کتگ ات؛ من ترا راست گُشاں، شیطان ءِ دروشم باز اَنت۔ باریگ تئی ات کہ تو آئی ءِ دروشم ءَ رد بہ کن ئے؛ ءُ ھرچ ناانصافی ھرچ وڑیں مائکروسکوپی یے بہ بیت شیطان ءِ یک دروشمے؛ اِدا یک وحی یے، کہ آئی ءِ تہا تو وتی دنیا ءَ لعنت کن ئے؛ وتی دود ءُ ربیدگاں؛ وتی مات ءُ پت ءَ؛ ءُ مات ءُ پت وتی مات ءُ پتاں؛ وھدے کہ تو اولی زھگ ءَ گند ئے، خلاءِ تہا بال کنان ءَ، تو سرپد بئے کہ تو چے گار کتگ؛ پرچا کہ ثبوت ءِ نشانی یے، اے بے ایمانیں دنیا ءِ لوٹ اِنت؛ بچار، آسمانی بادشاہی ءِ تہا ہر ثبوت ءِ لوٹ کنگ ءِ تہا بے ثبوت ءَ وحی ءِ گندگ ھوار اِنت؛ پرچا کہ تو وعدہ کتگ ات کہ تو چہ ھر چیز ءَ گیشتر ایمان ءِ رُدگ ءَ ئے؛ دیمترا ھما عجیبیں اخلاقیات کہ زند ءِ نظام ءَ کہ زرّ ءِ سرا بندوک ات ترا داتگ ات، ترا شکی ایمان داتگ ات؛ یک مادی ایمان ءِ؛ یک بے دودمانیں ایمانے؛ یک ایمانے کہ چہ وہم ءَ درکپیت؛ پرچا کہ ایمان ءِ بازیں وڑ ءُ پیم اَنت؛ ایمان کہ مادی ثبوت ءِ لوٹ کنت آئی ءِ تہا عاجزی نیست؛ ءُ ھمے ھاتر ءَ ھما درستیں مردم کہ نشانی لوٹ اِتگ اَنت، وتی دل ءَ عاجزی ءِ ھست نہ بوھگ ءَ آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار نہ بنت؛ پہ ھما مردم ءَ کہ عاجز بوتگ ءُ نشانی نہ لوٹ اِتگ ، بادشاھی ءِ تہ ءَ ھوار بوھگ آسان تر اِنت ؛ یکے ءَ کہ آیاں لوٹ اِتگ اَت؛ دوئیں ایشانی لوٹ کنگ ءِ حق ءَ دار اَنت؛ اے رویہ اِنت، کہ پِت ءِ فیصلہ اِنت؛ پرچا کہ تئی خالق ہر جاہ ءَ بوتگ، آ ہم ہر ذہن ءِ تہا اِنت؛ من زاناں منی چُک کہ تو وتی ڈیھ ءَ چے بوھگ ءَ اِنت ، چیزے پریشان ئے ؛ دروگیں پیغمبراں کہ وردی پوش اِتگ اَنت، منی عاجزیں مردماں وتی قانوداں خیانت کتگ؛ گیشتر، عاجز ءُ اے گلہ ءِ رد ءَ حقیر، اے ملک چیلی ءِ سرا حکومت کنت؛ پدر یہوواہ ءِ نبشتانک کہ گشیت:
ہر عاجزیں مردم اولی اِنت، سرجمیں انسانی فلسفہ ءِ سرا سوبمند اِنت؛ من ترا راست گُشاں، نام نہاد سلاہ بندیں لشکر ءِ شیطان، کہ تو پِت یھووا ءِ درچک نہ ئے؛ ءُ تو چہ اے دگنیا ءَ رُستگ ئے؛ ہرکس کہ زور ءِ قانون ءِ یونیفارم ءَ پوش اِتگ آ آسمان ءِ بادشاہی ءَ زور ءِ شیطان ءِ خدمت کنگ ءِ الزام ءَ جنت؛ اے عجیبیں اخلاقیات ءِ وانینگ ءُ ترس ءُ بیم ءِ چہ پِت ءَ نہ اِنت؛ اے آئی ءِ پرمانانی تہا نہ اِنت؛ تو دو واجہانی ھزمت ءَ نہ کن ئے؛ تو دو فلسفہ ءِ ھزمت ءَ نہ کن ئے؛ پرچا کہ روح ءِ تہا بہر ءُ بانگ بوتگ؛ من ترا راست گُشاں، ایوک ءَ شیطان وت ءَ بہر کنت؛ اصطلاحی فورسز منافقی فلسفہ انت؛ منی عاجزیں مردماں ھچبر ھساب ءَ نہ زرتگ اَنت، چہ ھر چیز ءَ گیشتر؛ ادا راج دوستی ءِ ردیں لیکہے ھست؛ اگاں من چہ ھر چیز ءَ گیشتر وتی عاجزیں مردمانی ھزمت نہ کتگ گڑا تو کئے ءِ ھزمت کتگ؟ یا یکے رُژن ءِ ھزمت ءَ کنت یا یکے تہاری ءِ ھزمت ءَ کنت؛ شمئے ضمیر شمئے سرا پِت ءِ بادشاھی ءِ تہا دغا کنوک بوھگ ءِ الزام ءَ جن اَنت؛ ءُ ترا سیکنڈ پہ سیکنڈ ءَ زرّ دیگی اِنت، پہ ھما وھد ءَ کہ فریب برجاہ بوتگ؛ دراہیں سوراخ، سیل، نیکیاں، مالیکیول، ہما درستانی کہ تو آہاں دغا کتگ، پِت ءِ بادشاہی ءَ تئی سرا الزام جنت؛ ءُ ایشانی تہ ءَ ھر یکے یک ھستی یے ءِ نمائندگی کنت کہ تو آسمان ءِ بادشاھی ءَ در ءَ سرجم کنگی اِنت؛ پہ شما نبشتہ کنگ بوتگ: ھرکس کہ گوں تلوار ءَ کُش اِیت، گوں تلوار ءَ مر اِیت. من ترا گُشگ لوٹ اِت: ھما کہ زور ءَ کارمرز کنت زور ءَ کپ اِیت؛ دگہ وجود ءُ دوریں دنیا ءَ تو زور ءِ آماچ بئے؛ پرچا کہ ہر روح نوکیں وجودانی ہاترا پدا پیداک بیت؛ گوں ھما فلسفہ یا پیمائش ءَ کہ تو یک دگنیا یے ءَ پیم کتگ، ھمے پیم ءَ تو زمین ءِ سر ءَ ءُ دگہ دگنیااں ھم پیم کنگ بئے؛ من ترا راست گُشاں، تو وتی وردی ءَ لعنت کن ئے، گریوگ ءُ دندان ءِ ٹُکّگ ءَ؛ تو گوں آیاں راج ءَ دُزّی کُت؛ دگہ وجودانی تہا تو ہمے کار کتگ ات؛ دگہ لہتیں ءِ تہا پدا پیدا بوتگ انت؛ اے ھستی ءِ تہ ءَ تو پِت ءَ لوٹ اِت کہ پدا زور ءِ شیطان ءِ ھزمت ءَ مہ کنت؛ ءُ تو پدا کپت ئے؛ کسے کہ وردی پوش اِتگ آ آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل نہ بیت؛ اِدا یکے چہ ھما راہاں اِنت کہ شیطان ءَ ترا ھراب کنگ ءَ کارمرز کتگ؛ آئی ءَ چہ ھما گوازی ءِ لیکہ ءَ کہ شما راج دوستی گْوش اِت، چہ ھُنرمندی ءَ کارمرز کُت؛ من ترا راست گُشاں کہ راستیں راج دوستی چہ منی نبشتانکانی اخلاقیات ءَ پیداک اِنت؛ ءُ مردانی خلاف ورزیانی نہ اِنت؛ دروگیں چیز ءِ اخلاق دروگیں میوہ اِنت؛ راستی ءَ من ترا گُشاں اگاں یکے چہ ھمایاں کہ پہ منی عاجزیں راج ءِ ھکّانی دفاع ءَ بندیگ بوتگ، گناہ گاریں مردم لعنت ءِ آماچ اَنت؛ اے ہما چیز اِنت کہ اے ارواحاں وتی گڈی انصاف ءِ تہا لوٹ اِتگ؛ ءُ گریباں گوں لعنتی مردمے ءَ گپ بہ کن اَنت! ھمے توار ءَ چہ لعنتی ءِ قانون ءَ رس اَنت؛ اے پِت ءِ الہی انصاف اِنت؛ اے وسعت مند اِنت؛ انچو کہ زندگیں کائنات اِنت؛ اے ہما چیز اِنت کہ شما زور ءِ نوکراں اتکگ اِت؛ ءُ ھرکس ءَ کہ منی عاجزیں مردمانی ھزمت نہ کتگ، گوں وتی دل ءِ سرجمیں زور ءَ، تراژیڈی ءِ آماچ بیت؛ آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل نہ بوھگ ءِ سانحہ؛ اے ہما چیز اِنت کہ آہاں پِت ءَ چہ لوٹ اِتگ، اگاں آہاں پِت ءِ قانون ءِ خلاف ورزی کتگ؛ ءُ آیاں آئی ءِ سرا زوراکی کت۔ ہر کارے کہ تو اے دنیا ءَ کتگ، چہ نبشتانکاں در، ترا گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ ءَ پرمائیت کنت؛ پرچا کہ تو گوں پِت ءَ ئے یا تو نہ ئے؛ صحیفہ ءِ فیصلہ چہ عقل ءَ بندات بیت؛ سرپد بوھگ ءِ وسیلہ ءَ؛ پرچا کہ گوں فیصلہ ءَ تو جست کتگ کہ زانگ بہ بیت کہ کار چون بوتگ اَنت؛ کائنات ءِ درشان ءِ ھچ آسر نیست؛ پرچا کہ آئی ءِ گور ءَ پِت ءِ ھست نہ اِنت؛ برہ ءِ رول، ھچ آسر نہ دار اَنت؛ ءُ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ چو کہ خدا ءِ برہ ءِ نظریہ سرجمیں دنیا ءَ شنگ ءُ تالان بیت، ناگزیریں نقاد بندات ءَ درکپ اَنت؛ ھما کہ تنقید ءِ اولی سنگ ءَ جتگ اَنت؛ بلے، من ترا راست گُشاں، کہ ھر نقاد ءَ، یک بوھگ ءَ پیسر، پِت ءِ سرجمیں نبشتانکاں سرجم ءَ زانگ لوٹ اِتگ اَت؛ ایشانی گڈی آب ءَ داں؛ پرچا کہ اے ہما چیز اِنت کہ آسمانی بادشاہی ءِ تہا ہرکس ءَ وعدہ کتگ ات؛ ہائے ھمایاں کہ ایراد گپتگ اَنت، بید چہ اے وعدہ ءِ پیلو کنگ ءَ! پرچا کہ ہچ وڑیں نقاد آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل نہ بیت؛ پہ ھما مردم ءَ کہ تنقیدی نہ بوتگ ات آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ ھوار بوھگ چہ ھما مردم ءَ کہ بوتگ ات ، آسان تر انت ؛ آخری ءَ زندگیں وعدہ یے ٹُکّ اِت؛ اے دنیا ءَ ہچ نقاد نہ مانیت؛ پرچا کہ آیاں پیسرا چہ وتی وھد بوتگ اَت؛ نوں اے دنیا جہانی فیصلہ ءِ زمانگ ءَ داخل بیت؛ اے وھد آیوکیں نسلاں یات کنت، چو کہ گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ ءِ وھد؛ یک زمانگے کہ اے دنیا ءَ جار جنگ بوتگ، بازیں سد سال پیسر؛ یک زمانگے، کہ آئی ءِ سرا سک کم مردماں دلگوش داتگ؛ یک دورے کہ یک دنیا یے ءِ زندگیں بے اخلاقی ءِ پیداوار اِنت؛ سوچیں ہستیانی تہا جرم ءِ پیداوار؛ اِدا پِت ءِ نبشتانکانی سوبمندی اِنت؛ اِدا تئی الہی آزاتیں مرضی اِنت، نبشتہ کنگ بوتگ؛ وتی آسمانی وھد ءَ پِت ءَ ترا ھما فلسفہانی چکاسگ ءِ اجازت دات کہ تو لوٹ اِتگ اَنت، آسمانی بادشاھی ءَ؛ ءُ درست سرجم بوتگ اَنت؛ من ترا راستی ءَ گُشاں کہ چہ تئی ھما درستیں فلسفہاں کہ تو زند ءِ تہا چکاسگ ءِ لوٹ کُتگ اَنت، ایوک ءَ زمینی کمیونزم ھست اِنت؛ چہ درستاں گیشتر رنج ءُ گم ءِ آماچیں، چہ درستاں گیشتر تہمت ءُ زلم ءُ زوراکی ءِ آماچیں فلسفہ؛ ھما کہ آئی ءَ گیشتریں ارس ءُ ھون ءِ ھرچ داتگ؛ ءُ ھما کہ کار ءِ ابدی فلسفہ ءِ نزیک تر اِنت؛ کہ ھست اِنت؛
دگہ فلسفہ گوز اَنت؛ انصاف ءِ خالق ہچبر ہما فلسفہاں انعام نہ دنت کہ آئی ءِ نبشتانکاں مدنظر نہ دار اَنت؛ پرچا کہ آ ناشکری ءَ ھچبر داد نہ دنت؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ پِت ءِ انصاف نزیک بوھگ یا دوری ءِ تناسب ءَ اِنت، پِت ءِ قانود ءِ رد ءَ؛ پِت ءِ نبشتانکاں سرپد بوھگ ءِ تئی ھب ءُ واھگ ءِ درجہ ءِ رد ءَ تئی دوری ھم ھمے پیم بیت، ترا چہ آسمانی بادشاھی ءَ جتا کنت؛ راستی ءَ من ترا گُشاں، اگاں زند ءِ ھما نظام کہ تو وت ءَ داتگ، پِت ءِ دیم ءَ خلاف ورزی اِنت، آ کہ گیشتریں مراعات ءُ آسراتی بوتگ اَنت، آ چہ آسمانی بادشاھی ءَ گیشتر اَنت؛ پرچا کہ دگرے ءَ چہ گیش ھست بوھگ ءَ زندگ بوھگ بے اخلاقی اِنت؛ آیا شمارا اے وانینگ نہ بوتگ کہ خدا ءِ دیم ءَ درست برابر اَنت؟ ءُ اگاں تو زانتگ اَت گڑا تو پرچا برابری ءِ رھبند ءَ نہ کش اِتگ اَت، پہ پِت ءِ وش کنگ ءَ، چہ ھر چیز ءَ گیشتر؟ تو چہ ھر چیز ءَ گیشتر چے سرپد بئے؟ من پہ تو اے گپ ءَ پدر کناں: ھر چیز ءِ سر ءَ اصطلاح، تئی تہ ءَ ھر چیز ءَ ھوار کنت کہ تصور کنگ بوتگ؛ پرچا کہ ہرچی کہ تصور کنگ بوتگ آ پِت ءِ نیمگ ءَ چہ اتکگ؛ تئی ذہن ہمے؛ اِدا اصطلاح اِنت: چہ ھر چیز ءَ بُرز؛ تو ہچبر صحیفہ ءِ سادہ ترین ءَ را وتی ھساب ءَ ارزشت نہ داتگ؛ ءُ چہ ھمے سادگی ءَ تئی فیصلہ درکپیت؛ پرچا کہ تو آسمانی بادشاہی ءَ لوٹ اِتگ کہ سادگی ءِ تہا فیصلہ کنگ بہ بیت؛ پرچا کہ تو پدر ءِ بادشاہی ءِ الہی سادگی ءَ دیستگ ات؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ مستریں چیز چہ سادگی ءَ پیداک اِنت؛ ھما زور کہ فطرت ءِ عناصراں کشّ اِیت؛ پِت ءِ دژمن ھبکہ بنت؛ ھما کہ وتی زند ءَ ھچبر ایشی ءِ وانگ ءَ نہ بوتگ اَنت؛ یا تو خدا ءِ نیمگ ءَ ئے یا تو خدا ءِ ھلاپ ئے؛ تو دو واجہانی ھزمت ءَ نہ کن ئے؛ پِت گوں وتی قانوداں کس ءَ بہر نہ کنت؛ اے چُک اَنت کہ بہر ءُ بانگ بنت؛ پرچا کہ آیاں وت ءَ چہ اجبیں اخلاقیاتاں کشّگ ءَ دات؛ وہم ءُ زوال پذیر ءِ شیطاناں چہ دلپروش بنت؛ آ وت ءَ ھما مردمانی اثر ءَ کپگ ءِ اجازت دنت کہ آیاں ھچبر نبشتانک ءِ وانگ نہ کتگ؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ گوں ھما مردم ءَ گپ ءُ تران کنگ بس اِنت کہ چہ پِت ءِ نبشتانکاں بے ھال اِنت ءُ تو آسمانی بادشاھی ءَ شُت نہ کن ئے؛ اے تئی وتی وعدہ ءِ آسر اِنت؛ ہر چیز ءِ سرا؛ من ترا راست گُشاں، تو چہ وتی توانائیاں باز برتریں چیزے ءِ وعدہ کتگ ات؛ پرچا کہ ہچ انسانی مخلوق آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل بوہگ ءَ سوبین نہ بوتگ؛ پرچا کہ عزائم ءِ شیطاناں ترا گوں وتی دروگیں زند ءِ نظام ءَ بہر ءُ بانگ کتگ؛ ءُ نام نہاد دینی مردماں ترا بازیں عقیدہ ءِ تہا بہر کتگ کہ یکیں خدا بوتگ؛ ءُ داں کہ تو زرّ ءِ شرمندگیں نظام ءَ زندگ بہ بئے، چہ آسمانی بادشاہی ءَ گیشتر دور بہ بئے؛ دومی ءِ پد ءَ دومی؛ لحظہ ءِ پد ءَ لحظہ؛ پرچا کہ مائکروسکوپکیں ساھت ھم آسمان ءِ بادشاھی ءَ دعویٰ کن اَنت؛ پہ خالق ءَ شما بزاں ارواح ھما وڑا ھژدری اِت کہ لحظہ ھست اَنت؛ ءُ انصاف ءِ الہی ترتیب ءَ زندگیں ساھت اولی رند ءَ کاینت، ھما مائکروسکوپک ترین کہ تو ھیال ءَ کت کن ئے؛ گُڈّی گپّ ایش اِنت کہ تو ئے؛ پرچا کہ ترا چہ ھر چیز ءَ گیشتر عاجز بوھگ ءِ وانینگ نہ بوتگ؟ یک عاجزیں مردمے مدام گڈی اِنت؛ ءُ ہرکس کہ زمین ءِ سرا عاجز ءُ گڈی بوتگ آ آسمان ءِ بادشاہی ءَ اولی اِنت؛ پہ یک عاجزیں مردمے ءَ آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل بوھگ چہ مغروریں مردمے ءَ آسان تر اِنت؛ بادشاہی ءِ تہا مغرور زانگ نہ بنت؛ من ترا راست گُشاں کہ تئی دنیا کہ مردانی قانود ءِ رد ءَ منظم اِنت، ھلاس بوھگ ءَ اِنت؛ تئی بس یک چکاسے ات؛ پِت ءِ ھما ابدی اِنت؛ تئی ٹُکّر ٹُکّر بیت، یک رندے کہ ھما وھد کہ تو وت لوٹ اِتگ اَت ھلاس بوتگ؛ تئی زوال چہ وت ءَ اتکگ؛ پرچا کہ شمئے تہا ہچ کس نبشتانک ءِ ردا زندگ نہ بوتگ۔ بلے، کہ تو مردمانی رِد ءَ زند گوازینتگ۔ اخلاقیات ءِ زندگ بوھگ کہ چہ نبشتانکاں نہ بوتگ، ھما وعدہ ءِ خلاف ورزی اِنت کہ تو کتگ، آسمانی بادشاھی ءَ؛ اے اصطلاح ءِ خلاف ورزی اِنت، چہ درستاں گیشتر؛ تو وتی زند ءِ نظام ءِ گچین کنگ ءِ آزاتیں ارادہ بوتگ ئے؛ گیشتر، شما گچین کت، نبشتانکاں نادیدہ کت، کہ شما وت لوٹ اِت؛ پرچا کہ آسمان ءِ بادشاہی ءَ ہر چیز ءِ لوٹ کنگ بیت؛ حتمی صحیفہ ءُ فیصلہاں ھوار؛ چہ تئی زند ءِ نظام ءَ یک عجیبیں اخلاقیاتے دراتک؛ یک اخلاقیاتے کہ آسمان ءِ بادشاہی ءَ ناشناس اِنت؛ ءُ چوشیں عجیبیں اخلاقیات ءِ سوب ءَ ہچ انسانی مخلوق آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بوتگ ءُ نہ داخل بیت؛ پرچا کہ تئی وعدہ کتگیں اخلاقیات ءِ تہا بہر ءُ بانگ بوتگ ات؛ ءُ ھچ چیز کہ بہر ءُ بانگ بوتگ، پِت ءِ بادشاھی ءَ ھوار نہ بیت؛ بس شیطان وت ءَ بہر کنت ءُ بہر کنت؛ چہ درستاں گیشتر مائکروسکوپکیں خلاف ورزی، آ وت ءَ شیطان ءِ پیروکار لیکیت؛ پرچا کہ تو دو واجہانی ھزمت ءَ نہ کن ئے؛ تو نیکیاں بہر کنگ ءَ راستی ءِ ھزمت ءَ نہ کن ئے؛ نہ کہ دگراں بہر کنگ؛ پرچا کہ راستی ایوک ءَ یکے؛ تئی ھُدا یک اِنت؛ یک ھُدا یے نہ اِنت؛ من ترا راست گُشاں کہ تئی زند ءِ لوٹاں کسے ءِ بہر کنگ ھوار نہ بوتگ، ھچ وڑیں ھساب ءَ ھم نہ بوتگ؛ پرچا کہ شما وت دیست کہ آسمانی بادشاہی ءِ تہا ہچ وڑیں فلسفہ نیست کہ دگراں بہر ءُ بانگ بہ کنت؛ یقینا صرف شیطان ءَ یک رندے منی فرشتہانی بہر کنگ ءِ جہد کتگ؛ ءُ آ درکنگ بوت۔ تو ھمے کار کُت؛ پرچا کہ منی عاجزیں مردمانی تہا تو ہما کار کتگ کہ شیطان ءَ کتگ؛ منی عاجزیں مردم اے دنیا ءَ پرچا بادشاہی نہ کن اَنت؟
آیا شمارا اے وانینگ نہ بوتگ کہ ہر عاجزیں مردم پِت ءِ پرمان ءَ اولی اِنت؟ تو پرچا برعکس کتگ؟ پرچا کہ برعکسیں کارے کنگ ءَ پد اے دنیا ءِ ہچ مخلوق آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بیت؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ اے دگنیا ءَ بس عاجزیں مردم مانیت؛ کسے کہ عاجز نہ بوتگ آ ھما جاہ ءَ نہ مانیت؛ ادا آؤکیں وھد ءِ حقیقت اِنت؛ تمام استحصال ءُ دیمروئی نہ کتگیں راج یکجاہ بنت ءُ یکیں طاقتے جوڑ کن انت؛ اے دنیا ءِ تہا زانگ بوتگیں مزنیں طاقت؛ ءُ من ترا راست گُشاں کہ اے دگنیا ءَ دگہ زردار ءُ استحصال کنوک نہ بنت؛ پرچا کہ اے وڑیں انحراف دوریں دنیا یے ءِ بوتگ اَنت کہ مادیت ءِ نام ءَ زانگ بنت؛ یک دنیا یے کہ آزمائش کنگ ءِ لوٹ کتگ، بازیں فلسفہانی تہا؛ کہ چہ آیاں، ھچ نہ مانیت؛ پرچا کہ کس ءَ پِت ءَ چہ ھر چیز ءَ برز نہ کتگ۔ اے دنیا ءَ بس بے گناہی ءِ فلسفہ ھست اِنت؛ بچہانی فلسفہ؛ پرچا کہ پہ چُک ءَ آسمان ءِ بادشاھی ءَ ھوار بوھگ چہ مزنیں مردمے ءَ آسان تر اِنت؛ ھمے ھاتر ءَ نبشتہ کنگ بوتگ: چُکّاں منی گور ءَ بیا اِت، پرچا کہ آسمانی بادشاھی آیانی اِنت. ایشانی آؤکیں وھد ءِ اومیگا ورلڈ اِنت؛ یک دنیا یے کہ زرّ ءَ ھلاس کنت؛ پرچا کہ زرّ ءَ ھم وتی وھد بوتگ؛ مہتواکانکشی پیسہ ءِ وسیلہ ءَ آزمائش کنگ بوتگ اتنت؛ کہ پِت ءَ گوں وعدہ کتگ اَت کہ آ وت ءَ عزائم ءِ سرا غلبہ ءِ آماچ مہ کن اَنت؛ پرچا کہ آیاں بادشاہی ءِ تہا دیست کہ ہچ مہتواکانکیں مردم بادشاہی ءِ تہا داخل نہ بیت؛ تو چہ مہتواکانکشی مردماں دغا بوتگ ئے؛ پہ ھما چُکاں کہ پہ ابدماناں آسمان ءِ بادشاھی ءَ داخل نہ بنت؛ ءُ ایشانی رندگیری ءَ چہ تو ھم داخل نہ بئے؛ تو عزائم ءِ شیطان ءِ گوں ہمدستی ءِ بادشاہی ءَ الزام جنگ بئے؛ پرچا کہ ترا وانینگ بوتگ کہ تو دو واجہ ءِ ھزمت ءَ نہ کن ئے؛ یا یکے پِت ءِ سرجمیں ھزمت ءَ کنت، آئی ءِ الہی پرمانانی رد ءَ، یا یکے وت ءَ ھزمت نہ کنت؛ ھما مھر کہ پِت ءِ لوٹ اِنت، میان اُستمانی لبزانی لوٹ نہ اِنت؛ بس ہمے وڑا کہ زمین ءِ سرا لوٹ اِنت؛ ھما چیز کہ بُرز اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چہ جھل ءَ اِنت؛ پِت ءِ لوٹ اِنت، پرچا کہ تو آئی ءَ گوں وعدہ کتگ، چہ ھر چیز ءَ گیشتر؛ بچار، تو مدام شیطان ءِ عبادت کتگ؛ کہ زندگی ءِ یک نظامے ءِ شکل ءَ زرتگ ات؛ یک انچیں راہ یے کہ پِت ءِ نبشتانکاں ھیال نہ کتگ اَت؛ آئی ءَ گوں آھاں شور ءُ سلاہ نہ کتگ ءُ من راستی ءَ ترا گْوش آں کہ ھر دگنیا کہ چہ ھر چیز ءَ گیشتر پِت ءِ چیزاں ھیال نہ کتگ، آ دگنیا اِنت کہ الہی فیصلہ ءِ تہ ءَ کپ اِیت؛ پرچا کہ اگاں تو شریعت ءِ خلاف ورزی ءَ بہ کن ئے، پِت شریعت ءَ پدا زندگ کنت؛ تئی زند ءِ رہبند کہ آئی ءِ تہا لھتے زردار ءُ لھتے گریب اَنت، پِت ءِ اخلاقیات ءَ رسوائی کنت؛ پرچا کہ نہ زردار ءُ نہ گریب آسمانی بادشاہی ءَ یکے دومی ءَ زان اَنت؛ گریب ءِ تہا، امیر ءِ کار، زندگ بوہگ ءِ جہد گیشتر بیت؛ پمیشکا گریب ءِ میرٹ چہ خدا ءِ دیم ءَ گیشتر اِنت؛ ءُ آ آسمان ءِ بادشاہی ءِ نزیک تر اَنت؛ نام نہاد امیر ءِ گور ءَ ھرچی ھست اَت؛ زندگی ءِ جنگ چہ زرّ ءِ زور ءَ بوتگ ءُ نہ کہ چہ روحانی میرٹ ءَ؛ پرچا کہ اے پرمان داتگ اَت: تو وتی نان ءَ چہ وتی پیشانی ءِ پُرّ ءَ زرت کن ئے؛ اے گپ نہ گْوشگ بوتگ: تو وتی نان ءَ چہ زرّ یا ھمے وڑیں چیزے ءِ استحصال ءَ زرت کن ئے؛ اے الہی پرمان کہ اے دنیا ءِ کوھن تریں پرمان اِنت، اے درس ءَ دنت کہ پِت ءِ بادشاھی ءَ ایوک ءَ روحانی جھد ھست اِنت؛ اے ھما میرٹ اِنت کہ چہ بدن ءُ روح ءَ پیداک اِنت؛ اے ہما چیز اِنت کہ تو لوٹ اِتگ، آسمان ءِ بادشاہی ءَ؛ پمیشکا یک جھدے ءِ رسگ ءِ تہ ءَ ھرچ آسانی یے ترا چہ آسمانی بادشاھی ءَ دور کنت؛ پرچا کہ تئی آسمانی اسکور کم بوتگ؛ آسمانی اسکور ءِ تہا ہرچ کمی ءِ سبب ءَ روح آسمان ءِ بادشاہی ءَ چہ دور بیت؛ پرچا کہ اے روحانی میرٹ ءَ کم کنت؛ ہر کم بوتگیں میرٹ ءِ سرا رد ءُ بند دیگ بیت؛ شما درست چہ ھما زند ءِ نظام ءَ کہ شما زندگ بوتگ اِت، مسخ بوتگ اِت؛ چونکہ چوشیں نظام پِت ءِ اخلاقیات ءَ جہل کنت؛ ہرچی کہ تو دیستگ، ہرچی کہ تو دست جتگ، ہرچی کہ تو جیڑ اِتگ ءُ ہرچی کہ تو گپ جتگ، مسخ بوتگ؛ پرچا کہ آ یک زندگیں مقناطیسیت ءِ سرا اثر مند بوتگ ات، پِت ءِ زندگیں پرمانانی خلاف ورزی کتگ ات؛ ءُ تئی سرجمیں میراث یک اِنت۔ اگاں تئی چُکاں چہ یکے دنیا ءِ کامل تریں چُک بوتیں گڑا آ آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بوتگ ات، پرچا کہ آ چہ ھما مات ءُ پتاں جوڑ بوتگ کہ آیاں ھُدا ءِ شریعت ءِ ھلاپ ورزی کتگ؛ والدین کہ آہاں پِت ءِ سرا ہچبر وانگ نہ کتگ؛ اِدا اے دنیا ءِ گریوگ ءُ دندان ءِ ٹُکّگ ءِ یک سوبے اِنت؛ بچہ وتی مات ءُ پتاں، پہ بس یک سیکنڈ ءِ خلاف ورزی ءَ، خدا ءِ قانون ءِ نیمگ ءَ لعنت کن اَنت؛ پرچا کہ بس یک سیکنڈے ءِ واستہ پِت ءِ قانون ءِ خلاف ورزی کنگ بس اِنت ءُ تو آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بئے؛ نہ پِت ءُ نہ چُک؛ پرچا کہ ہر خلاف ورزی چارمی نسل ءَ سر بیت؛ چُک وتی مات ءُ پتاں لعنت کن اَنت؛ ءُ مات ءُ پت وتی مات ءُ پتاں؛ پرچا کہ آسمانی بادشاہی ءَ نہ رؤگ ءِ سبب چہ گوشت ءَ اتکگ؛ ہر بدیں ھیالے زھگانی تہ ءَ گوشت ءِ نسل ءَ سر بیت؛ اگرچہ ہر یکے وتی کارانی مالک اِنت بلے درائیں اثر ءُ رسوخ ءِ سوب ءَ یکے ہم آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل نہ بیت؛ چہ درستاں گیشتر پوشیدہ ءُ مائکروسکوپک اثر ءُ رسوخ روح ءَ آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل بوھگ ءِ اجازت نہ دنت؛ اِدا ھرچ زندگیں بے گناہی ءِ قانون اِنت؛ پرچا کہ تو ایوک ءَ گوں ھمے بے گناہی ءَ پِت ءِ بادشاھی ءَ داخل بئے کہ تو گوں آئی ءَ درکپتگ ئے؛ تو گوں بے گناہی ءَ شتگ ئے ءُ گوں ھمے بے گناہی ءَ پدا واتر کنگی اِنت؛ یقینا تو یک دنیا یے ءَ آیگ ءِ لوٹ کتگ ات، کہ اودا پہ تو ھما بے گناہی ءِ رکّینگ گران ات کہ تو گوں آئی ءَ بادشاہی یلہ داتگ ات؛
ترا داتگیں مردمانی کار ءَ بچار، زرّ ءِ سرا مبنی زند ءِ نظام؛ ایشانی سبب ءَ شما آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بئے؛ پہ ھما مردم ءَ کہ جھدکاریں زند ءِ رہبند ءَ نہ گوازینتگ ات، آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ ھوار بوھگ ءَ آسان تر اِنت؛ یکے ءَ کہ آئی ءَ زندگ کتگ ات؛ آخری یے چہ چماں متاثر بوتگ ات؛ اِدا گریوگ ءُ دندان ءِ ٹُکّگ اِنت، چو کہ زند ءِ یک نظامے؛ تو درست پہ شیطان ءِ جنگ ءَ ودی بوتگ ئے؛ وتی ھرچ دروشمے ءَ؛ ءُ آئی ءِ لعنتی دروشماں چہ یکے ملٹریزم اِنت؛ یک درچکے کہ الہی پت ءَ نہ کش اِتگ؛ ءُ چہ رند ءَ کشگ بیت؛ ھما درست کہ سرباز بوتگ اَنت آ آسمان ءِ بادشاھی ءَ ھوار نہ بنت؛ پرچا کہ آیاں زور ءِ شیطان ءِ ھزمت کنگ ءَ ترجیح داتگ ات؛ نہ کہ میلٹریزم ءِ منوگر پدر ءِ بادشاہی ءَ داخل بنت؛ من زاناں کسانیں چُک کہ تو ھما واقعہانی بابت ءَ جیڑ ئے کہ تئی چیلی ءِ گلہ ءَ بوتگ اَنت؛ من ترا راست گُشاں، ھما درست کہ منی عاجزیں مردمانی سرا زوراکی کُتگ اَنت، زوراکی ءَ کپ اَنت؛ اے شیطاناں راج ءِ دیم ءَ ءُ منی اولی چُک ءِ دیم ءَ ، پہ ھما درستیں مرگاں کہ آھانی سوب ءَ بوتگ اَنت ، ھساب ءُ کتاب کنگی اِنت ؛ ہر چیز زندگی ءِ تہا یا خلا ءِ تہا ادا کنگ بیت؛ تو زمین ءِ سرا گڈی فیصلہ ءِ لوٹ کتگ ات؛ ھما کہ اے دنیا ءَ یلہ داتگ اَنت آیاں زمین ءِ دپ ءَ قضاوت کنگ لوٹ اِتگ؛ ءُ شما فریب ءُ زور ءِ شیطاناں کپ اِت؛ پرچا کہ تو آسمان ءِ بادشاہی ءَ کپگ ءِ لوٹ کتگ؛ ہرکس کہ منی عاجزیں مردمانی ھلاپ ءَ سلاہ چست کتگ ات ھلاس بیت؛ پرچا کہ تو چہ آھاں زرّ دیگ لوٹ اِتگ، پِت ءِ قانون ءِ ھلاپ ورزی ءِ وھد ءَ؛ تو گوں سلاہ ءِ چست کنگ ءَ الہی پرمان ءَ شموشتگ ات کہ گشیت: تو مہ کُش؛ من ترا راست گُشاں کہ تئی فریب ءِ مول ءُ مراد ایش اِنت کہ ھما چیز کہ تو آجوئی گْوش ئے، پِت ءِ نبشتانکاں نیست؛ راستیں آجوئی پِت ءِ پرماناں پادمال نہ کنت؛ ءُ شما زور ءِ شیطاناں کہ نسلانی نسلاں قانونی بوتگ اِت، یک ناجائزیں آجوئی یے؛ پِت ءِ دیم ءَ؛ چوشیں آجوئی آسمان ءِ بادشاہی ءَ زانگ نہ بیت؛ ہچ انسانی مخلوق، کہ تو زور ءَ وتی ناجائزیں آجوئی ءِ مفہوم ءَ پہمگ ءَ مجبور کتگ، آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل نہ بوتگ؛ نہ کہ کسے داخل بیت؛ پہ ھما مردم ءَ کہ پِت ءِ پرمان ءُ نبشتانکانی تہ ءَ آجوئی زانتگ ءُ زندگ بوتگ آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار بوھگ ءَ آسان تر اِنت؛ یکے ءَ کہ عجیبیں اخلاقیات ءِ آجوئی ءِ زند گوازینگ ءَ ات، پِت ءِ نبشتانکاں؛ زور ءِ شیطاناں بچار کہ دنیا تئی ھلاپ ءَ روت؛ پرچا کہ زور ءِ کارمرز کنوکیں مردم زور ءِ سرا کپیت؛ اے ہما چیز اِنت کہ تو آسمانی بادشاہی ءَ لوٹ اِتگ اَت؛ شما منافقاں، شما آجوئی ءِ درس داتگ ات، نہ کہ گوں مھر ءَ؛ پرچا کہ تو زور ءِ رکّینگ ءَ کن ئے؛ بے زور ءَ تو ھچ نہ ئے؛ ھما وھد اتکگ کہ ترا چہ وتی توان ءَ چہ ھالیک ءَ کشّ اِیت؛ پرچا کہ پِت یھووا دنت ءُ زُرت کنت؛ تو قضاوت ءِ آماچ بئے، ہما دنیا ءِ دست ءَ کہ تو زور ءَ وتی رند ءَ کنگ ءِ جہد کتگ ات؛ پرچا کہ تو گوں ھمے ڈنّی ءَ سزا دیگ لوٹ اِتگ کہ تو دگراں گوں آئی ءَ پیم کتگ؛ زور ءِ ہمے فلسفہ ءَ گوں تو ادا کن ئے؛ اِدا دروگیں آجوئی ءِ شیطان اَنت، تئی گریوگ ءُ دندان ءِ ٹُکّگ؛ وھدے کہ تو چہ اے دگنیا ءَ کپ ئے گڑا راستیں آجوئی دگنیا ءَ پدا کیت؛ آزاتی کہ پِت ءِ اخلاقیات ءَ شرمندہ نہ کنت؛ چہ شما بس یک شیطانے ءِ یات مانیت کہ آئی ءَ پِت ءِ پرمانانی ھلاپ ءَ زور کارمرز کتگ؛ آؤکیں نسل ترا گوں ترس ءُ بیم ءَ یات کن اَنت؛ پرچا کہ شمئے تہا ہچ کس آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بیت۔ نہ تو ءُ نہ تئی جنین ءُ نہ تئی چُکّ؛ تئی میراث ءِ ھچ نہ اِنت؛ پرچا کہ اے ھما اِنت کہ تو چہ پِت یھووا ءَ لوٹ اِتگ؛ ءُ ھمے پیم بیت؛ شما منافقاں، شما وت ءَ عیسائی گُشتگ اَت؛ یقینا تو ایوک ءَ گپ ءِ تہا عیسائی بوتگ ئے؛ ایوک ءَ دپ ءَ چہ؛ گیشتر، زانت ءِ نہ اِنت؛ اگاں شما علم ءِ عیسائی بوتیں گڑا پدر ءِ نبشتانکاں چہ دل ءَ زانتگ ات؛ تو ایشاں چہ ھر چیز ءَ گیشتر زانتگ ات؛ تو بس کشگ ءِ زانتگ ات؛ ءُ شما وت ءَ یک آجوئی یے ءِ دروگیں پوشاک ءَ بدل کت کہ آ آسمانی بادشاہی ءَ ناشناس اِنت؛ اِدا تئی سانحہ اِنت، دروگیں عیسائی؛ تو عیسائیت ءِ بابت ءَ گپ جتگ ات ءُ دومی نیمگ ءَ تو شیطان ءِ عبادت کتگ ات؛ نبشتہ اَت: تو دو واجہ ءِ ھزمت ءَ نہ کن ئے؛ تو رائفل ءِ دست ءَ نہ دار ئے ءُ ھمے وھد ءَ ھُدا ءِ عبادت ءَ ھم نہ کن ئے؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ زندگیں وعدہ کہ چہ درستاں گیشتر پِت ءِ ھزمت ءَ کنت، آسمانی بادشاھی ءَ ترا الزام جنت کہ تو آئی ءَ تہاری ءُ رُژنائی ءِ نیام ءَ بھر ءُ بانگ کتگ؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ آسمانی بادشاہی ءَ چہ درآہگ ءَ پیسر، دوریں سیارے ءِ سرا زند ءِ چکاسگ ءِ ھاترا، تو پِت ءَ گوں وعدہ کتگ کہ تو کس ءَ بہر ءُ بانگ مہ کن ئے؛ نہ تئی زندگیں وعدہ ءِ سرا؛ نہ تئی نیکیاں کہ گوں تئی روح ءَ اتحاد کتگ ات۔ صندوق ءِ عہداں بچار اِت؛ یک الہی اصطلاحے کہ مادے ءُ روح ءِ نیام ءَ، زندگی ءِ جوڑ کتگیں اتحاد ءِ وضاحت ءَ کنت؛ اے یکجاہی ءَ انسانی زند گُش اَنت؛ تئی سوچ 318 نیکیاں چہ جوڑ بوتگ؛ ہر وھد ءُ روچے، تو 318 سوچ ءِ نفسیاتاں کارمرز کن ئے؛ یک یک ءَ 318 ءَ؛ ادا انفرادیت ءِ وعدہ کتگ؛ تئی تہا ہر چیز زندگ اِنت؛ اے ایوک ءَ تئی روح نہ اِنت؛ بلے گوں آئی ءَ 318 نیکیاں ھم ھست اَنت؛ سوراخیں خلیات، ءُ ہرچی کہ گوشت ءِ تئی بدن ءَ جوڑ کنت؛ نبشتہ کتگ ات:
انسان ایوک ءَ نان ءَ زندگ نہ بیت؛ بزاں آ ھما نہ اِنت کہ آئی ءَ وتی فطری ھساب ءَ باور کتگ اَت کہ آ ھما اِنت؛ ادا یک اسرارے پدر بوتگ؛ اے دنیا ءِ تہا کس ءَ، اے گوشت ءِ دنیا ءَ لوٹ اِتگ، وتی آئین ءَ بہ زانت؛ پرچا کہ اے ھما ثبوت ءِ بھر اِنت کہ لوٹ کنگ بوتگ؛ اے دنیا ءِ بازیں مردم آسمان ءِ بادشاہی ءَ داخل نہ بنت، پرچا کہ آہاں بازیں نیکیاں چہ یکے ءَ مذاق کتگ کہ روح چہ آئی ءَ جوڑ بوتگ؛ تئی تہ ءَ مائکروسکوپک تریں چیز زندگ اِنت ءُ روح ءَ ھما وھد ءَ الزام جنت کہ پِت ءِ قانون ءِ ھلاپ ورزی بوتگ؛ وھدے کہ تئی روح ءَ ھما ھک لوٹ اِت اَنت کہ آھانی احترام کنگ بہ بیت، نیکیاں ھم ھما ھک لوٹ اِت اَنت؛ پرچا کہ پِت ءِ دیم ءَ کس کمتر نہ اِنت؛ ہر کس وتی وتی قانود ءُ فلسفہانی تہا یک وڑیں حق داریت؛ زندگی ءِ زانگ ءِ ھاترا سیارہانی سرا آیگ عناصر ءِ گوں اتحاد ءَ گوں کنگ بیت؛ کسے چہ وتی مادی آئین ءِ چمشانک ءَ تہنا نہ اِنت؛ گوشت ءِ زند بادشاہی ءِ تہا ہما وڑا حقیقی بیت کہ تو زمین ءِ سرا زانتگ ات؛ ھما چیز کہ بُرز اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چہ جھل ءَ اِنت؛ من ترا راستی ءَ گُشاں کہ سرجمیں زند پیداک ءُ ھلاس بیت؛ بس روح ابدی اِنت؛ ھرچے گیشتر مردم دوریں دگنیا ءَ ودی بنت، روح ءِ توان گیشتر بیتگ؛ گیشتر سورج ءِ وڑا تابکاری کنت؛ گوشت ءِ زند کہ تو ھما دنیا ءَ ئے، بس یک وڑیں زند یے؛ کائنات ءِ تہا ہما وڑا زندگی ءِ وڑ ءُ پیم است انت کہ آبادیں دنیا است انت؛ انسانی زندگی کائنات ءِ دگہ دمگاں زانگ نہ بیت؛ پرچا کہ پِت ءِ نہ بندات اِنت ءُ نہ آسر؛ بے مٹیں دنیا کہ وتی سیارہ ءِ زند ءِ سائیکل ءَ سرجم کتگ اتنت آ ہچبر چوش زانگ نہ بوتگ اتنت؛ دنیا ھرچ وڑیں دیوتا یے بہ بیت، چہ یک کسانیں مٹی یے ءَ کہ خلاء ءَ معطل اِنت، کمو کمتر اِنت؛ نبشتہ بوتگ اَت: تو چہ مٹی ءَ ئے ءُ پدا مٹی ءَ واتر کن ئے۔ چہ مائکروسکوپک ءَ تو ئے ءُ مائکروسکوپک ءَ تو پدا واتر کن ئے؛ ءُ ھمے وھد ءَ اے گپ ءِ بزانت اِنت کہ تو یک انچیں سیارے ءِ سر ءَ نشتگ ئے کہ مزنیں دروشمے ءَ گندگ ءَ کیت؛ گیشتر، اے بے کساس ءِ حوالہ ءَ نہ اِنت؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ پِت ءِ خلقت ءِ دیم ءَ ھرچ جھل ءُ بُرز بوھگ ءِ آسر آسمان ءَ بنت؛ ہمے ترس ءُ بیم زندگ اِنت، ءُ وتی حقانی لوٹ ءَ کنت؛ ھما کہ پِت ءَ نزور کُتگ، آ آسمانی بادشاھی ءَ ھم نزور اِنت؛ بازیں مردماں چہ ترس ءُ بیم ءِ ثبوت لوٹ اِت؛ وعدہ کت کہ آ ایشی ءِ ھلاپ ءَ جنگ کن اَنت؛ پرچا کہ آیاں پِت ءِ بادشاھی ءَ دیستگ اَت کہ پِت ءِ چیزانی نہ بندات اِنت ءُ نہ آسر اِنت۔ وعدہ کت کہ چہ ھر چیز ءَ گیشتر آئی ءِ ستا ءَ کن اَنت؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ تو زند ءِ تہا ہرچی کہ گُشتگ ات، آئی ءِ تہا ہچ بے ادبی یا مسخرہ ءِ ہچ وڑ ءَ تصور کنگ نہ بوتگ ات؛ پرچا کہ بادشاہی ءَ کس ءَ اے لوٹ نہ کتگ؛ شمئے بازیں مردم ھبر ءُ ھبر ءَ کن اَنت، وھدے کہ دگہ ھمے وڑیں مردمے کُشگ بوتگ؛ پرچا کہ آ چوشیں ھمے وڑیں مردمے ءِ آدرشاں شریک نہ بوتگ اَنت؛ منی پرمانانی سرا ھبر ءُ ھبر کتگ اَنت۔ پِت ءِ پرمان ءَ گْوش اِیت: تو مہ کُش؛ من ترا راست گُشاں کہ ھرکس کہ چوشیں قانونے ءِ ھلاپ ورزی ءِ سبب ءَ ھبکہ نہ بوتگ، آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار نہ بیت؛ پہ ھما مردم ءَ کہ پِت ءِ قانود ءِ سرا ھیال ءُ لیکہ کتگ ات، آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار بوھگ ءَ آسان تر اِنت؛ یکے ءَ کہ آئی ءِ گور ءَ نہ بوتگ؛ منی چُک بہ بئے، کہ تئی ملک ءِ بازیں مردماں ھبر ءُ ھبر کتگ ءُ ھتّی وش بوتگ، پرچا کہ آ بے دردی ءَ کُشگ بوتگ، یک چُکے کہ آئی ءَ فیصلہ کتگ کہ آ ھما مردم ءَ بہ دنت کہ آئی ءِ گور ءَ ھچ نیست؛ قتل طاقت ءِ شیطان ءِ پیروکارانی نیمگ ءَ بوتگ؛ ءُ وت ءَ عیسائی گُش اَنت، ھُدا ءِ چُکّ گْوش اَنت!! یقینا آں چوں لعنتی انت؛ داں وتی جسمانی میراثانی چارمی نسل ءَ؛ من ترا راست گُشاں، مردُم مر اَنت۔ گیشتر، ابدی ھیال اَنت؛ یک ھیالے دومی ھیال ءِ پد ءَ کیت؛ مردے دگہ مردے ءِ نقل ءَ کنت؛ ءُ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ ھرچ ھیالے کہ پیش کنگ بوتگ کہ آھاں دیگ بہ بیت کہ آھانی گور ءَ ھچ نیست اَت، آ اے دگنیا ءِ تہ ءَ بادشاہی ءَ مانیت؛ چوشیں ھیالے ءَ چہ مردینانی میان ءَ برابری پیداک بیت؛ چوشیں ھیالے ءَ چہ ھما الہی تمثیل کہ بازیں سداں ترا وانینگ بوتگ ات، سرجم بیت: پِت ءِ دیم ءَ درست حقانی رد ءَ برابر اَنت؛ اے حقانی تہا مادہ ءُ روح ھوار انت؛ نیک ءُ مالیکیول؛ احساسات ءُ قبضہ؛ برابری چہ ھما جاہ ءَ پیداک اِنت، ھما جاہ ءَ کہ تو جوڑ بوتگ ئے؛ پرچا کہ زند پہ ھرکس ءَ یک اِنت؛ پِت ءِ چُکّ بنت گڑا آ درستاں یک پیم ءَ دوست دار اِیت؛ وتی جسمانی میراث ءَ مہروانیں کمیونزم ءِ عمل ءَ کنت؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ آ کہ وتی چُکّ ءُ وتی ھمساھگاں گوں مھر نہ بوتگ اَنت آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار نہ بنت؛ پرچا کہ آئی ءَ وت مہ وتی ءِ عمل کتگ بیت؛ منصف بوھگ ءِ بزانت ایش اِنت کہ ھچ چیز ءَ چہ وتی دست ءَ بہ زور ئے؛ نہ کہ چہ درستاں گیشتریں مائکروسکوپک ءَ ھم؛ ھرکس کہ زند ءِ تہ ءَ چیزے زرتگ آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار نہ بیت؛ ھمے پیم ءَ چہ آھاں پِت ءِ بادشاھی ءِ دروازگ زورگ بیت؛ کہ نفسیاتی فلسفہانی دفاع ءَ کتگ ات؛ نفسیات زمین ءِ دپ ءَ چہ رس ایت؛ کہ پہ دگراں کثرت ءِ فلسفہانی دفاع کتگ، زمین ءِ دپ ءَ کثرت ءِ شوہاز ءَ کنت؛ انچو کہ تو زمین ءِ سرا بوتگ ئے، تو چہ ایشی ءَ در بہ بئے؛ ھما چیز کہ بُرز اِنت آ ھما چیز ءِ برابر اِنت کہ چہ جھل ءَ اِنت؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ آ کہ قانود ءِ ردا زندگ بوتگ اَنت ءُ دگرانی تہا آہانی احترام نہ کتگ، آ آسمانی بادشاہی ءَ داخل نہ بنت؛ پرچا کہ چوشیں مردماں الہی پرمان ءِ خلاف ورزی کتگ کہ گشیت: دگر ءَ گوں ھما کار ءَ مہ کن کہ تو نہ لوٹ ئے کہ گوں تو کنگ بہ بیت؛ ہرچی کہ پہ دگرے ءَ بدی ءِ تہا لوٹگ بوتگ، دگہ وجودانی تہا وت ءَ رسیت؛ ہر توبہ کنوکیں روح وتی شخص ءِ تہا ادا کنگ ءِ لوٹ کنت کہ آئی ءَ یک خاصیں سیارے ءِ سرا دگراں چے کتگ؛
اے قانون دگہ لبزاں گوں درشان کنگ بوتگ: چم پہ چم، دندان پہ دندان؛ ءُ تئی پت ترا گیش کنت: سوراخ پہ سوراخ؛ سیل پہ سیل خیال ءِ سرا خیال؛ ادا یک جہانی قانونے است انت؛ اے دنیا ءِ تہا گندگ بوتگیں درستیں ناانصافی مردینانی عزائم ءِ پیداوار انت؛ گیشتر، ھما مخلوق کہ آیاں زندگ کن اَنت، آئی ءَ لوٹ اِتگ اَنت؛ دگہ اسٹاکاں بوتگیں قرضہانی ادا کنگ ءِ لوٹ کتگ؛ ءُ ھما جھدکار کہ دگرانی تہ ءَ زلورت ءُ رنج ءُ گم پیداک کتگ اَنت، چہ پِت ءَ لوٹ اِتگ اَنت کہ آ چوشیں تب ءُ مئیل ءِ ھلاپ ءَ جنگ بہ کنت؛ اِدا ھما انصاف اِنت کہ بازیں مردم ناانصافی گْوش اَنت؛ پرچا کہ وھدے کہ آ درستاں زند ءِ ثبوت لوٹ اِت گڑا آیاں سبب ءِ شموشگ لوٹ اِت، وتی گوستگیں ردیانی شموشگ لوٹ اِت؛ اے درستیں انسانیت ءَ ھما جاہ ءِ شموشگ ءِ لوٹ کت کہ آ ھما جاہ ءَ جوڑ بوتگ؛ اِدا تو ایمان ءِ لوٹگ ءِ سبب اِنت؛ تو نبشتہ ءِ دروشم ءَ لوٹ اِتگ اَت؛ تو چہ پیغمبرانی دپ ءَ لوٹ اِتگ؛ ءُ منی اولی زھگ ءَ اے وانینتگ؛ ھما ایمان کہ تو لوٹ اِتگ اَت؛ اے چہ درستیں انسانی نفسیات ءَ جتا نہ اِنت؛ پرچا کہ تئی سوچ ءِ 318 فضیلتاں ایمان لوٹ اِتگ، معنویت ءِ تہا دیمروئی کنگ ءِ ھاترا؛ ایمان ءِ بازیں وڑ ءُ پیم اَنت؛ چہ درستاں مستریں چیز پِت ءِ سرا ایمان اِنت؛ پرچا کہ سرجمیں ایمان پِت ءِ وسیلہ ءَ جوڑ کنگ بوتگ؛ من ترا راستی ءَ گُشاں کہ ھرکس ءَ کہ پیکر، مجسمہ، بت، تعویذ، عکس ءُ عکسانی سرا ایمان اتکگ، آ آسمانی بادشاھی ءَ داخل نہ بیت؛ پرچا کہ پِت ءَ ھرچی جوڑ کتگ، چوشیں چیز جوڑ کتگ اَنت۔ ھما کہ چوشیں مردماں، گوں چوشیں ایمان ءَ، پِت ءِ وت ءَ نہ زانتگ اَت؛ بلے، آئی ءِ یک کارے ءَ؛ راستی ءَ من ترا گُشاں کہ ھما مردم ءَ کہ پِت ءِ سر ءَ ایمان ءِ رھشونی کتگ، آ آسمانی بادشاھی ءِ تہ ءَ ھوار بوھگ آسان تر اِنت چہ ھما مردم ءَ کہ آئی ءَ رھشونی نہ کتگ؛ ہر چیز نیت ءِ سرا بندوک اِنت؛ ہر علامت کہ صحیفہ ءِ نیمگ ءَ اشارہ کنت آ وت ءَ پِت ءِ الہی ھیالاں زرت کنت؛ ءُ ھمایاں کہ چوشیں کار کتگ آیاں رُژن ءِ نقطہ زرتگ اَنت؛ دیمترا ھمایاں کہ پِت ءِ نبشتانکاں وان اِتگ اَنت آیاں آسمان ءِ بادشاھی ءِ تہ ءَ ھوار بوھگ ءِ ھاترا دست کپتگ؛ اولی مادی ایمان اِنت؛ دومی روحانی ایمان اِنت؛ ایمان چہ علم ءَ درکپگ ءَ اِنت؛ من راستی ءَ ترا گُشاں کہ ھرکس ءَ کہ پِت ءِ نبشتانکاں چہ اولی نمدی ءَ بگر داں گُڈّی نمدی ءَ وان اِتگ، آ آسمان ءِ بادشاھیانی تر ءُ تاب ءَ کت کنت؛ نبشتانک ءِ وانگ ءِ ھر یک آبے ءِ ھاترا رژن ءِ نقطہ یے ھمگرنچ اِنت؛ علم ءِ دنیا ءِ دیم ءَ یک وجودے؛ پہ ھر حرف ءَ یک دگنیا یے؛ ءُ اگاں یکے ءِ سرجمیں زند ءِ تہا پِت ءِ نبشتانک باز براں وانگ بوتگ اَنت گڑا اسکور چہ رند ءِ کساس ءَ ضرب کنگ بیت؛ پِت چہ درستاں گیشتر مائکروسکوپک ءَ انعام دنت ءُ ھمے رنگ ءَ مائکروسکوپک تریں خلاف ورزی ءَ ھم سزا دنت؛ ہر جاہ ءَ بوھگ ءَ ، نادیدہ ءِ تہا ھم اِنت ؛ اے درستیں ذہنی حساب ءُ کتابانی تہا اِنت؛ ہائے ھمایاں کہ حساب کتگ کہ چیزے ءَ چہ دگر ءَ پُشدر بہ کن اَنت!! پرچا کہ انچوش کہ آیاں چہ دگراں شُشتگ اَت، ھمے پیم پہ آھاں ھم بیت، پِت ءِ بادشاھی شُشتگ اَت، آ کہ ورگ ءَ شُشتگ اَت، آؤکیں ھستی ءُ دگنیا، گُرس ءِ فلسفہانی تہ ءَ زندگ بنت؛ ایشانی تہاری اِنت؛ اے وت مہ وتی ءُ نزوریں ارواحاں ھما سوج شموشت کہ آیاں چہ زندگ بوھگ ءَ پیسر وعدہ کتگ ات کہ آ وتی زند ءَ سرجم کن انت: دگر ءَ گوں ھما کار ءَ مہ کن کہ تو دوست نہ دارئے کہ آ گوں تو بہ کنت؛ آیاں وت آسمانی بادشاھی ءَ چوشیں انصاف لوٹ اِتگ اَت؛ بادشاہی ءِ تہا ہرچی کہ تصور کنگ بوتگ آ لوٹگ بیت؛ ھما گڈی فیصلہ ھم؛ چہ وتی کسانیں ھالاں ھم؛ اے انسانیت ءَ ھُدا ءِ برّ ءِ طومار لوٹ اِتگ اَنت؛ دانشورانہ آزمائش ءِ لوٹ کتگ؛ آئی ءَ جست کت کہ بہ زانت کہ درستیں چیز چون جوڑ بوتگ اَنت؛ اصطلاح ءِ تہا: درستیں چیز، زندگی ءِ وتی بُن ھشت ھوار اِنت، زندگی پِت ءِ جوڑ کنگ ءِ بے مٹیں راہاں چہ یکے؛ پرچا کہ پِت ءِ تہا ہچ چیز ءِ حد ءُ سیمسر نیست؛ پِت سرجمیں زند ءَ دنت ءُ زوریت؛ انچو کہ آ وشھالی ءَ دنت ءُ زُرت کنت؛ من ترا راست گُشاں، پِت ءِ دیم ءَ دیگ ءُ زورگ شرمندگی اِنت. پرچا کہ کس ءَ چہ دگر ءَ گیشتر ھست بوھگ ءِ پرمان نہ بوتگ؛ ہر کس وتی حقانی تہا برابر اِنت، خدا ءِ دیم ءَ؛ اے ھما چیز اِنت کہ اے انسانیت ءَ لوٹ اِتگ؛ ءُ آئی ءَ اے کار سرجم نہ کتگ، ھمے ھاتر ءَ اے دگنیا ءِ گڈی فیصلہ ھست؛
اگاں کس ءَ وت ءَ عزائم ءِ سرا غلبہ ءِ اجازت نہ داتگ ات گڑا اے دنیا یک عادلانہ دنیا یے بوتگ ات؛ آزمائش ءِ ھچ وڑیں زلورت نہ بوتگ ات؛ بلے، پہ نام نہادیں امیراں، آئی ءَ چہ پِت ءَ فیصلہ ھست؛ اے فیصلہ ءِ گناہ ہر امیر ءِ سرا کپیت؛ پرچا کہ آیاں گوں وتی عزائماں قانون ءِ سرا زھر شانی کتگ؛ آ پِت ءِ تہا برابری ءَ چہ دیم ءَ شتگ اَنت؛ درد ءُ اخلاقی ءُ مادی ناانصافی پیدا کتگ اَنت؛ کسے کہ اے دنیا ءَ زردار بوتگ آ آسمانی بادشاہی ءَ نہ شتگ؛ نہ کہ کسے ءِ تہا داخل بیت؛ چہ ھما مردم ءَ کہ گریب بوتگ ات آ آسمانی بادشاھی ءَ ھوار بوھگ آسان تر اِنت چہ ھما مردم ءَ کہ زردار بوتگ اَت؛ ہچ روح ءَ پِت ءَ چہ امیر بوہگ ءِ لوٹ نہ کتگ؛ پرچا کہ آ درستاں وعدہ کتگ کہ آ پِت ءِ شریعت ءَ پیلو کن اَنت، چہ درستاں گیشتر؛ دولت ءِ وت ءَ چہ بُرز؛ دنیا ءِ دُزّاں بچار اِت؛ پرچا کہ آیاں چہ گریباں وشّی دز کپتگ اَنت؛ اگاں آئی ءِ مخلوق برابری ءِ حق ءَ چہ لٹ ءُ کُٹ کنگ بہ بیت گڑا ہچ دنیا ءَ کاملیں وشّی یے بوت نہ کنت؛ من ترا راست گُشاں دنیا ءِ زردار ءُ دُزّاں کہ ھما دنیا کہ تئی عزائم ءِ آماچ بوتگ ات ترا ھلاس کنت؛ مظلوم ءِ دنیا منی اولی زھگ ءِ رھشونی ءَ کنت؛ تو چہ شمسی پت ءِ بے مٹیں توان ءِ دیم ءَ ، ھبکہ بئے ؛ انچو کہ تو فرعونی دور ءَ ترسگ ءَ ات ئے؛ وھدے کہ تثلیث ءِ چُک موسیٰ ءِ بستار ءَ پیدا بوتگ؛ پرچا کہ ہر رُوح پدا ودی بیتگ؛ ءُ تثلیث اولی اِنت کہ پِت ءِ قانوداں سرجم کنت؛ ھما درستیں مردم کہ اے دگنیا ءَ زردار بوتگ اَنت چہ عزائم ءِ میوہ ءَ زبھر بنت؛ پرچا کہ آیاں وت اے لوٹ اِتگ؛ ءُ اے وڑ اِنت کہ ھر زرداریں مردم، انفرادی ءُ راج، گیشتریں گریبی ءِ تہ ءَ مانیت؛ ہر مہتواکانکشی ءَ وتی قرض ءِ ادا کنگ ءِ لوٹ کتگ ات کہ آئی ءَ وت گناہ کتگ ات؛ اِدا گریوگ ءُ دندان ءِ ٹپّگ اِنت، ھر چیز ءِ زرباری ءِ؛ اے دنیا ءَ ھما مردم مانیت کہ زردار نہ بوتگ اَنت؛ پرچا کہ آ آسمانی بادشاہی ءِ تہا پِت ءِ دیم ءَ داتگیں وعدہانی نزیک تر اَنت۔-
الفا ءُ اومیگا۔-
ہسپانوی زبان ءَ بچار اِت: COMO ES EL JUICIO FINAL;…